Quando è nata mia figlia sono proprio andata in brodo di giuggiole!
Bouillon van jujubes? Een vreemde manier om duidelijk te maken dat je buiten jezelf bent van vreugde! De uitdrukking ‘andare in brodo di giuggiole’ (giuggiole met het accent op de eerste lettergreep) kent een verre oorsprong. In 1612 komt de uitspraak al voor in de Vocabolario degli Accademici della Crusca, in de vorm ‘succiole’, een kastanjesoort uit Toscane. Het lijkt er dus op dat beide woorden zijn samengesmolten om de quasi euforische toestand van optimaal geluk weer te geven.
Van de echte giuggiole kan je trouwens ook heel gelukkig worden. De jujubes zijn de vruchten van de jujubeplant die er een beetje uitzien als olijven en een zoete smaak hebben met licht zurige nasmaak. De Romeinen kenden de plant als ‘zyzyphum’, in Italië aangekomen vanuit Syrië. Voor hen waren de vruchten het symbool van de stilte, met de planten versierden ze de tempels van de godin Prudentia.
Helemaal fijn wordt het als je de likeur drinkt die van deze vruchten gemaakt wordt. Ben je de liquore di giuggiole nog niet tegenkomen tijdens je reizen door de laars? Dat is niet verwonderlijk. Vandaag wordt deze amaro bijna exclusief geproduceerd in de provincie Padova, meer bepaald in het dorpje Arquà Petrarca, waar ieder jaar in oktober een Festa delle Giuggiole wordt georganiseerd.
Volgens de kenners heeft het drankje een keur aan goede eigenschappen, het zou onder meer helpen om de cholesterol te verlagen en problemen met de luchtwegen te verzachten. On the rocks, als punch of in een niet-alcoholische versie, de liquore is het proberen waard. Een glaasje e vado in brodo di giuggiole!
