Het leven van Dante Alighieri in een notendop 2/7: Beatrice

De muze Beatrice

Hij merkt al snel dat de mens en zijn talenten worden aangestuurd door een centraal gevoel: de liefde. Die heeft hem goed te pakken vanaf het moment dat hij Beatrice Portinari leert kennen als negenjarige jongen. Hij ziet haar in 1274 tijdens de zogenoemde Calendimaggio op 1 mei, de dag dat in Italië de komst van de herfst als een soort hergeboorte wordt gevierd.

‘Dante merkt al snel dat de mens en zijn talenten worden aangestuurd door een centraal gevoel: de liefde.’

Nog eens negen jaar later ziet hij haar opnieuw en al wordt er tijdens deze ontmoetingen nooit meer dan een vriendelijke groet uitgewisseld, het blijkt genoeg om zijn ziel voor de rest van zijn leven in vuur en vlam te zetten. Hoewel hij op elfjarige leeftijd als bruidegom wordt ’beloofd’ aan Gemma Donati en Beatrice met Simone dei Bardi trouwt, blijft zij voor altijd zijn muze. Beatrice is het leven, een wonder van God en de stralende zon waar alles omheen draait.

Diepe rouw

In 1295 publiceert hij daarom La Vita Nuova, een boek met gedichten en proza waarin hij over Beatrice iets wil zeggen ‘dat nog nooit over een vrouw geschreven is’. Hij heeft zich tot aan de Komedie goed aan haar beeld vast moeten houden, aangezien zij in 1290 op 24-jarige leeftijd alweer is geroepen voor ‘de eeuwige glorie van de Almachtige’. Dantes ziel wordt verscheurd door verdriet en velen denken dat hij haar zal volgen tijdens zijn diepe rouw en onstilbare huilbuien.

Op dat moment is hij al met Gemma getrouwd, een vrouw die in zijn werk niet voorkomt, maar waar hij schijnbaar een goed huwelijk mee heeft. Het echtpaar krijgt vier kinderen, waarvan Pietro en Jacopo later over hun vaders werk zouden schrijven en Antonia, die als non het klooster in zal gaan onder de naam Beatrice.

In deze periode vindt Dante volgens Boccaccio echter minder tijd voor zijn filosofische werk dan hij had gewild: ‘Onder druk van de huiselijke zorgen moest hij de tijd, die hij voordien geheel placht vrij te houden voor verheven bespiegelingen, noodgedwongen afstaan aan gedachten over waar het geld voor de voedsters vandaan moest komen, over de kleren van zijn kinderen en over de andere dingen, die naar de opvatting van het volk en minder voor de filosoof, eerste levensbehoeften zijn.’

 

Schrijf GRATIS in als Italofan!
Schrijf GRATIS in als Italofan!

Taste-Italy.be maakt gebruik van cookies. Door onze website te bezoeken verklaar je je hiermee akkoord. Meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'cookies toestaan" om de surfervaring te verbeteren. Als je doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van de cookie-instellingen of je klikt op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten