Vrouwen in de motorsport blijft een niet-evidente, complexe zaak. Er is weliswaar in de loop der jaren ongetwijfeld vooruitgang geboekt, maar toch blijft de motorsport in alle disciplines voornamelijk mannelijk gedomineerd. Je kan je inbeelden hoe de situatie in de jaren ’60 moet geweest zijn. En toch was het juist in die periode dat een vrouw een wereldtitel wist te veroveren: Susanna Raganelli. Een buitengewone prestatie die het verdient herinnerd te worden, zeker met het oog op de internationale vrouwendag op 8 maart.
Susanna “Susy” Raganelli is geboren op 21 februari 1946 in Rome. Zij was dus de eerste (en nog steeds enige) vrouw die een wereldtitel in de motorsport (karting) won, op een Tecno chassis (Formule K klasse A) aangedreven door een Parilla motor. Haar ongelooflijke racegeschiedenis werd maar al te snel vergeten
Het is inderdaad moeilijk te begrijpen waarom de naam van Raganelli in wezen onbekend is bij de meesten, ook bij kartingliefhebbers, in plaats van een voorbeeld te worden om te volgen. Het was een indrukwekkende prestatie in een ongelooflijk fysiek veeleisende motorsportklasse.
Het succes
Susanna Raganelli was de dochter van een rijke en succesvolle Alfa Romeo dealer in Rome, wat haar passie voor de autosector verklaart.
Ze begon met professioneel karten in 1965. Dat jaar slaagde ze erin de Italiaanse 100cc Super te winnen. Ze droeg ook bij aan de overwinning van het Italiaanse team in het Europees kampioenschap voor landenteams.
Het grote jaar van Susanna was 1966. Susanna had al gewonnen in Vevey, Zwitserland. Het 100cc FIA wereldkampioenschap werd besloten op het Amager circuit nabij Kopenhagen in Denemarken. Susanna, achter het stuur van een Tecno chassis (merk van de gebroeders Pederzani uit Bologna, niet verwant aan het huidige merk Tecno waarvan het hoofdkwartier in de buurt van Turijn is gevestigd), met een Parilla GP15L motor won alle drie de finales die voor dat race-evenement waren gepland. Ze eindigde daarmee voor Leif Enstrom en Ronnie Peterson. Deze laatste was niet de eerste de beste en zou later 9 seizoenen lang succesvol in de F1 racen.
In hetzelfde jaar won Italië het vijfde Europese kampioenschap landen (het derde op rij), met Susy Raganelli, evenals Guido en Oscar Sala, Giulio Pernigotti (aanwezig in de nationale selectie sinds het ontstaan ervan in 1961) en Duilio Truffo.
1967 beloofde weer een sterk jaar te worden. Ze won de eerste van de drie WK-races in Vevey, Zwitserland. Helaas kreeg ze tijdens de 6 uur van de race in Parijs een ongeluk, wat de rest van het seizoen in gevaar bracht. Desondanks vocht ze voor de titel tot de allerlaatste race in Monte Carlo, waar de winnaar de Zwitserse coureur Edgardo Rossi was.
Na de karting
Na de karting heeft Susy nog geracet in de GT klasse (o.a. voor Alfa Romeo) om dan vrij snel de motorosport vaarwel te zeggen. Waarom is niet duidelijk. Sowieso was het voor een vrouw in die tijd moeilijk in een door mannen gedomineerde sport. Om de vijandigheid en de moeilijkheden te begrijpen van deze periode die ongetwijfeld minder “progressief” was dan vandaag, volstaat het te vermelden dat in Engeland de oliefabrikant Endurol een T-shirt maakte met de woorden “Down with Susy (knickers)”, dat gratis werd uitgedeeld voor elke gallon gekochte olie. Zoiets zou nu niet geaccepteerd worden.
Susanna trouwde met racepiloot Giancarlo Naddeo en werd zijn manager. Giancarlo was 1971 Italiaans kampioen Formule 3 met een Tecno 68, winnaar van de Peugeot-Talbot Italian Cup 1985, tweede in het Italiaans kampioenschap Formule Ford 1970, de 6 Uren van Vallelunga 1991, derde in het Italiaans kampioenschap Supertouring 1989 en de autorace van de Ronde van Italië 1977.
Nog een interessant weetje: Susanna was de eerste Italiaanse eigenaar van een Alfa Romeo 33 Stradale. Dit was destijds een zeer exclusief model en de duurste auto ter wereld. Het was een hard-core sportauto met middenmotor en één van ’s werelds eerste supercars waarvan er uiteindelijk maar 18 zijn gebouwd. Uiteraard werd dit opmerkelijke feit uitgesmeerd in de pers.
