In deze reeks belichten we telkens een model dat in de geschiedenis van de (Italiaanse) auto een belangrijke rol heeft gespeeld, zij het door zijn techniek, styling, populariteit of andere reden.
De Alfa Romeo 33 Stradale is een sportauto met middenmotor en is één van ’s werelds eerste supercars. Het was de snelste commercieel verkrijgbare auto voor de staande kilometer toen hij werd geïntroduceerd. Er werden 18 exemplaren geproduceerd tussen 1967 en 1969. “Stradale” (Italiaans voor “straatversie”) is een term die vaak door Italiaanse autofabrikanten wordt gebruikt om een straatlegale versie van een raceauto aan te duiden; de 33 Stradale was inderdaad afgeleid van het succesvolle Tipo 33 sportprototype.
De auto is ontworpen door Franco Scaglione en gebouwd door Carrozzeria Marazzi en maakte zijn debuut op het Parijse autosalon op 5 oktober 1967.
De V8-motor was dus afgeleid van de racewagens en had een cilinderinhoud van net geen twee liter. Niettemin had de motor 230pk, wat samen met een gewicht van 700 kg voor superprestaties zorgde. De auto heeft minder dan zes seconden nodig om vanuit stilstand 100 km/u te bereiken en heeft een geclaimde topsnelheid van 260 km/u. In 1968 mat het Duitse tijdschrift Auto, Motor und Sport een topsnelheid van 252 km/h en 24,0 seconden voor de stilstaande kilometer, waarmee het de snelste commercieel verkrijgbare auto voor deze afstand was. Hij bereikte dit met een motor die minder dan de helft van de cilinderinhoud had van die in high-performance tijdgenoten zoals de Lamborghini Miura, Ferrari Daytona en Maserati Ghibli.
De 33 Stradale is een van de eerste productieauto’s met naar voren scharnierende vleugeldeuren. De auto heeft een aluminium carrosserie op een aluminium buizenchassis. Omdat hij met de hand wordt gebouwd, verschilt elk model op sommige details van de andere.
Hoewel de Stradale een wegauto is, heeft hij enkele beperkingen die het dagelijks gebruik enigszins bemoeilijken, bijvoorbeeld ontbrekende sloten en beperkte bodemvrijheid.
Gebouwd in een poging van Alfa om een deel van haar racetechnologie beschikbaar te maken voor het publiek, was het de duurste auto te koop voor het publiek in 1968 met US $ 17.000 (toen de gemiddelde kosten van een nieuwe auto in 1968 $ 2.822 bedroegen). In datzelfde jaar bedroeg de verkoopprijs voor een 33 Stradale in Italië 9.750.000 lire. Ter vergelijking: de Lamborghini Miura werd verkocht voor 7.700.000 lire, terwijl het gemiddelde loon van een arbeider ongeveer 150.000 lire bedroeg. De Alfa Romeo 33 Stradale worden nauwelijks verhandeld; hun waarde is dus zeer moeilijk in te schatten. Op de autoshow van Detroit in 2015, tijdens de presentatie van de Alfa 4C Spider, schatte Alfa’s hoofd Noord-Amerika de huidige marktwaarde van de 33 Stradale op “ruim boven de 10 miljoen dollar”.
Vijf 33 Stradales werden gebruikt als baanbrekende concept cars waarbij de carrosserieën werden gebouwd door Italiaanse coachbuilders Pininfarina, Bertone en Italdesign. Het gaat om de Bertone Carabo (1968) en Navajo (1976), de Pininfarina P33 roadster (1968), de 33/2 Coupé Speciale (1969) en de P33 Cuneo (1971) en ten slotte de Italdesign Iguana (1969).
De Alfa Romeo 33 stradale wordt vaak beschouwd als de mooiste auto aller tijden.
