In deze reeks belichten we allerlei weetjes, eigenaardigheden en opmerkelijke zaken uit het Italiaanse leven en geschiedenis.
Quarantaine is een woord dat komt van het Italiaanse ‘quaranta giorni’ ofwel veertig dagen. Het is een van origine medische term die dus afkomstig is uit het Italiaans ten tijde van de pestepidemie in de 14e eeuw.
In Venetië kregen ze al snel door, net als in andere havensteden, dat er soms uitbraken van de pest kwamen wanneer er een schip in de haven aanmeerde dat kwam uit een land waar de Zwarte Dood al heerste. Het was dus voor de Venetiaanse autoriteiten belangrijk om te weten of er op zo’n schip de pest voorkwam, voordat de bemanning en goederen aan wal mochten komen. Daarom werd verordend dat binnenkomende schepen uit risicolanden eerst veertig dagen in de haven stil moesten blijven liggen, en werd de bemanning daarbij geacht het schip niet te verlaten. Deze maatregel werd bedacht om het risico op de verspreiding van een infectie te verminderen.
Een periode van een veertigtal dagen werd een quarantina genoemd. De in Venetië toegepaste quarantina’s waren een groot succes en vonden navolging in andere Italiaanse havensteden, maar ook elders in Europa. Bijvoorbeeld in Frankrijk, waar al snel de term quarantaine (“een veertigtal dagen”) in zwang kwam.
Waarom net 40 dagen? Het was een in de Bijbel veelvuldig voorkomend getal. De zondvloed duurde veertig dagen en veertig nachten. Toen Moses de tien geboden ontving, bleef hij veertig dagen en nachten op de berg Sinaï. David vocht met Goliath nadat die de Israëlieten veertig dagen lang had uitgedaagd. Nadat Jezus was gedoopt, bleef hij veertig dagen in de woestijn om te vasten.
