Het Valchiavenna is het dal van de rivier de Mera, die vanuit de Alpen in zuidelijke richting stroomt en uitmondt aan de noordpunt van het Comomeer. De belangrijkste plaats is Chiavenna, aan de voet van de Alpen. Bij dit dorp beginnen twee routes naar Zwitserland, één over de Splugapas, de ander over de Maloja en Julierpas. Rond Chiavenna en de verschillende zijdalen spelen talloze legendes, waarvan je er hier een kan ontdekken.
Het valt op dat er veel verhalen zijn waarin heksen of duivels een rol spelen. Dit komt ons nu ongeloofwaardig over, maar voor de mensen in die vroegere eeuwen was dit niet het geval. Heksenvervolgingen (inquisitie) vonden in dit hele gebied veelvuldig plaats. Talloze vrouwen eindigden dan ook op de brandstapel.
Naast vele verhalen over de armoede waren er ook talloze die te maken hadden met angstgevoelens. Vooral vele onbegrepen natuurverschijnsels boezemden velen angst in.
Zo waren er mysterieuze lichtjes (in dialect de “ciarin”) die men op afgelegen plaatsen zag en die werden geduid als de dolende zielen die nergens rust konden vinden. Men was bang voor onverklaarbare geluiden die uit de bossen kwamen (“se sent”), maar ook binnen de huizen en die ook aan rusteloze zielen of slechte geesten werden toegeschreven. Dan was er de angst voor de heksen (“strii” en “striun”) die uit hun schuilplaatsen kwamen na het Ave Maria in de avond en die de christenen belaagden en hun kinderen wilden roven: in S. Antonio werd om deze reden de arme Giannina Iobizzi van hekserij beschuldigd.
Vanaf de 14e eeuw begonnen ook de kerkelijke heersers te vrezen voor complotten van duivelse sekten die het christendom omver zouden willen werpen. De volgelingen van satan werden gezocht onder de zwakken binnen de boerenbevolking, vooral onder vrouwen en allen die een abnormaal en afwijkend gedrag vertoonden. De onderzoekmethoden waren dezelfde als gebruikt door de justitie in die tijd, die berustten op marteling om de waarheid te achterhalen. Velen waren bereid om mensen uit de omgeving aan te geven wegens hekserij. De aangeklaagden verklaarden zichzelf onschuldig, maar bekenden meestal onder marteling.
In het hele Valtellina werden bloedige heksenprocessen gehouden. In 1438 en 1450 waren er in Morbegno processen tegen 15 personen wegens hekserij. Tenminste één vrouw, ene Ganzina uit Gerola, werd verbrand, een priester uit Dubino werd voor 10 jaar verbannen. In Sondrio werd in 1523 een hof van inquisitie geïnstalleerd; 34 personen werden berecht, waarvan er zeven op de brandstapel om het leven kwamen.
Dit zijn slechts enkele van de velen die werden vervolgd; de aanklacht tegen hen was vrijwel altijd dezelfde: schade aan oogst en personen, kindermoord, ontmoetingen met de duivel en met heksen. Het laatste proces in de dalen werd nog in 1796 gevoerd.
