Het Valchiavenna is het dal van de rivier de Mera, die vanuit de Alpen in zuidelijke richting stroomt en uitmondt aan de noordpunt van het Comomeer. De belangrijkste plaats is Chiavenna, aan de voet van de Alpen. Bij dit dorp beginnen twee routes naar Zwitserland, één over de Splugapas, de ander over de Maloja en Julierpas. Rond Chiavenna en de verschillende zijdalen spelen talloze legendes, waarvan je er hier een kan ontdekken.
Het valt op dat er veel verhalen zijn waarin heksen of duivels een rol spelen. Dit komt ons nu ongeloofwaardig over, maar voor de mensen in die vroegere eeuwen was dit niet het geval. Heksenvervolgingen (inquisitie) vonden in dit hele gebied veelvuldig plaats. Talloze vrouwen eindigden dan ook op de brandstapel.
In het Val Codera spelen vele oude verhalen. Het volgende verhaal speelt zich af op een bergweide bij Cii, een groepje huizen gelegen op een prachtig terras met uitzicht op het meer van Novate. Hoofdpersoon is een jonge man uit Codera, verliefd op een meisje uit Cii.
Toen hij haar op een dag wilde opzoeken kwam hij een mysterieuze vos tegen die voor hem uitliep naar het huis van zijn verloofde. Naar binnen glurend, zag hij de moeder van het meisje in feestkleding, terwijl ze haar slapen, polsen en enkels insmeerde met een zalf, onder het uitspreken van de formule “Tre ur andà, tre ur a sta, tre ur a veni”, dat wil zeggen drie uur om te gaan, drie uur om te verblijven en drie uur om te gaan, en daarna zag hij haar wegvliegen door de schoorsteen. Uit nieuwsgierigheid sprak hij de formule ook uit, maar hij was wel zo slim om er iets aan te veranderen en zei “Un ur andà, un ur a sta e un ur a veni”, dus: één uur in plaats van drie. Na het uitspreken van de formule bevond hij zich eensklaps in een grote salon waarin vele personen aanwezig waren, waaronder ook doden, terwijl een geheimzinnig individu met geitenpoten, de namen van de aanwezigen in een groot boek schreef. Hijzelf tekende een kruis op het boek omdat hij niet kon schrijven.
En daarop gebeurde er iets ongelooflijks: waarom was niet duidelijk, maar de jongen bevond zich eensklaps naakt en met een zwarte boek in de hand op de top van de berg Arnasca, precies op de rand van de steile rotswand van de gelijknamige vallei. Hij kende die berg goed en slaagde er daardoor in af te dalen naar het dal, waar hij twee vrouwen ontmoette die hem een hemd en schoenen gaven, op voorwaarde dat hij hun namen uit het boek verwijderde. Toen begreep hij alles: de geheimzinnige salon was een vergaderplaats van heksen en heksenmeesters, voorgezeten door de duivel. Daarom ging hij naar de bisschop van Como om hem het kwaad uit het dal te laten verjagen. De bisschop las in de kathedraal publiekelijk de namen voor van allen die in het boek stonden. En wonderbaarlijk genoeg verscheen iedere keer als de naam werd genoemd, de betreffende persoon. Op die manier werden alle heksen en heksenmeesters gevangen en op de brandstapel gezet.
