Hoog in de bergen gelegen en met maar 3.700 inwoners is Alanno een typisch charmant bergdorpje uit Abruzzo. Dat neemt niet weg dat het zeker de moeite is om eens te verkennen. Wanneer je door de smalle straatjes rijdt, zie je in de verte al de prachtige bergtoppen van Abruzzo prijken. De natuur in het algemeen is er onbeschrijflijk mooi, je waant je er in een groen paradijs.
De weg naar Alanno is al een ongelooflijk unieke ervaring. Je waant je door de typerende bergstraatjes en charmante Italiaanse huisjes met in de verte het uitzicht op de prachtige bergen en de uitgespreide wijn- en olijfboomgaarden. Vanuit vogelvlucht zie je het dorpje liggen omgeven in het groene paradijs dat Abruzzo is. Met de auto is het ongeveer een halfuurtje rijden naar Pescara, de hoofdstad van de gelijknamige provincie, en een uurtje naar Parco Nazionale Della Majella. Maar Alanno is ook een typisch middeleeuwse stad en is dus van zichzelf rijk aan geschiedenis.
Longobardische tijdperk
Je kan er drie torens bewonderen, net als de Madonna della Grazie-kerk. De kerk wordt gekenmerkt door een typische Abruzzese barokstijl, al duurde het 200 jaar voor het werk af was. Een ander belangrijk monument in Alanno is de St. Francis-kerk in het centrum, een voormalig klooster dat in 1872 werd omgebouwd tot een prestigieus landbouwinstituut. In Alanno heeft men ook pre-romaanse nederzettingen gevonden in Oratorio en Collegrande. De vroegste nederzetting dateert uit het Longobardische tijdperk. Dat verklapt ook de naam “Alanno”: een Longobardische toponiem voor “land aan de rivier”. Het dorpje ligt dan ook tussen de rivieren Pescara en Swan.
Vendemmia
Alanno is niet de meest gekende reisbestemming. Toch kan je er het een en ander beleven. De druivenoogst, in het Italiaans “vendemmia” genoemd, is een fantastische periode om Abruzzo te bezoeken. Dat is, als het weer het toelaat, van de laatste week van september tot de eerste week van oktober. Met name de rode Montepulciano d’Abruzzo wordt geoogst in de buurt van Alanno. Een van de grootste traditionele events van het dorpje vindt ook plaats in die periode, namelijk Alanno Ticchione Festa dell’Uva op de eerste zondag van oktober. Het druivenfestival neemt een hele dag in beslag.
De inwoners starten met een gebed in hun kerk, dat dan vol zit met quasi het hele dorp. Er volgt een parade van dansers in traditionele kleding. Die dansers oefenen het hele jaar door voor deze dans. Uiteraard is het dan tijd om te eten. Een lange tafel vol lekker eten en wijn staat klaar. Opvallend: het eten van de gemeenschap wordt gedeeld én is bedacht en gemaakt op de dag zelf. Ondertussen doen gekleurde praalwagens, tractoren en fietsers de ronde in het dorp. En dan is het tijd voor de pastarolwedstrijd voor de vrouwen. De sagnepasta die ze op deze manier maken, gebruiken ze voor de lunch. Het deeg voor deze traditionele pasta bestaat alleen uit water en bloem, dat vervolgens wordt uitgerold met enkel een deegroller en in ruiten of rechthoeken wordt gesneden. De exacte vorm hangt af van waar in Abruzzo je juist bent.
In ieder geval is het vooral voor de vrouwen een drukke dag. Zij springen na de lunch dan ook nog eens in kuipen om de geoogste druiven met hun voeten te pletten. En de dag sluiten alle inwoners, mannen en vrouwen, van Alanno af met de finale dans van de dansende pop Pupa.
Agrarische beurs
Alanno is een echt landbouwdorp. In oktober wordt er dan ook een agrarische beurs georganiseerd in samenwerking met landbouworganisaties. Tijdens die verschillende dagen zijn er verschillende tractoren, eten en lokale ambachtslieden te zien in het dorp, zoals mandenmakers en imkers met hun honing bijvoorbeeld. Zo kan je zien welke diverse landbouwactiviteiten er voorkomen in Alanno en wat er allemaal geoogst wordt, bijvoorbeeld.
Die oogsten zorgen voor heerlijke gerechten en wijnen. En uiteraard is je bezoekje aan Alanno, en Abruzzo in het algemeen, nooit compleet zonder te proeven van dat authentieke eten en drinken. Typische gerechten voor de streek rondom Alanno zijn sagne e ceci, porchetta, gefrituurde pizza’s en kaas, maar ook calcionetti abruzzesi en uiteraard eten ze ook daar graag typisch Abruzzese arrosticini. Wat is er beter dan het eten van deze gerechten, met daarbovenop telkens prachtige uitzichten gegarandeerd in dit groene paradijs?
Recept Annellini alla Pecorara (voor 4 personen)
Ingrediënten
Voor de pasta
- 200 gram bloem
- 200 gram geraffineerde harde tarwebloem
- 4 eieren (200 gram)
- 20 gram water
- 10 gram extra vierge olijfolie
Voor de kruiden
- 50 gram wortelen
- 50 gram uien
- 50 gram selder
- 150 gram aubergines
- 150 gram gemengde paprika’s
- 10 blaadjes basilicum
- Extra vierge olijfolie naar smaak
- 700 gram tomatenpuree
- 200 gram ricotta
- Basilicum
- 60 gram pecorino
Mix de bloem en de geraffineerde harde tarwebloem in een kom. Klop lichtjes de eieren en voeg ze later toe aan het mengsel, samen met een druppel water en een beetje olie. Kneed het mengsel in de kom tot het compact maar zacht wordt en kneed daarna verder op het keukenoppervlak. Vorm een bal en laat die een halfuur rusten onder een omgekeerde kom. In de tussentijd neem je kleine porties van het deeg en snij je ze in stukjes van ongeveer 2 gram. Rol ze een voor een uit op het keukenoppervlak tot ze de vorm hebben van stokjes van 6 centimeter lang en 3 millimeter dik. Vorm een ring en wikkel ze rond het topje van je wijsvinger. Zorg dat de uiteinden aan elkaar verbonden zijn zodat ze niet opengaan tijdens het koken. Zet ze apart klaar op een dienblad bekleed met een theedoek. Giet een beetje olie in een pan met een antiaanbaklaag en bak de selder, wortels en in heel kleine blokjes gesneden ajuin 10 à 15 minuten op een laag vuur. Voeg dan de tomatenpuree toe, breng het op smaak met zoet en laat het nog eens 10 à 15 minuten indikken op het lage vuur. Bak ondertussen in een andere pan de knoflook en de verschillende paprika’s gesneden in kleine blokjes. Laat het ook hier 10 minuten bakken, voeg wat zout toe en voeg dan de courgetten en na 5 minuten ook de aubergines toe. Pureer de ricotta in een kommetje en meng het door de tomatenpuree. Roer goed om alles te mengen. Voeg vervolgens alle gebruinde groenten toe aan de saus en maak het af met verse basilicumblaadjes. Zet een grote pan met gezouten water op het vuur en dompel de pasta erin als het water kookt. Laat het 12 à 14 minuten koken en giet het dan direct af in de pan met saus. Strooi wat geraspte pecorino erover en serveer de pasta.
