Crotone, hoofdstad van de gelijknamige provincie en gelegen aan de Ionische Zee, behoort tot één van de meest bevolkte regio’s van Calabrië.
Het stadswapen met de Delfische drievoet houdt de herinnering levendig aan het feit dat ‘Kroton’ door de Grieken gesticht is na een orakelspreuk rond 708 v.C.
Griekse kolonisten uit de streek van ‘Achiaia’ vestigden zich op de plaats waar een bestaande inheemse nederzetting was en lieten de stad uitgroeien tot één van de belangrijkste centra van Magna Grecia, zoals Groot-Griekenland destijds heette.
Oorsprong
Omtrent de oorsprong van de naam bestaan er verschillende versies. Deze zou komen van een vers over reigers die in de kustgebieden en moerassen leefden. Op oude zilveren munten van Crotone staat een reiger.
Volgens een andere legende komt de naam van ‘Kroton’, zoon van Aeacus die toevallig door zijn vriend Heracles gedood werd. Om zijn vriend te eren liet men hem hier aan zee begraven en werd deze plek naar hem genoemd. Nog een andere versie vertelt dat het de naam van een broer van een Fenicisch koning is.
Crotone is vooral gekend omwille van de schoonheid van de vrouwen, de hartelijkheid van de mensen, de vruchtbaarheid van de velden, de kracht van de atleten die vaak de overwinningen wegsleepten tijdens Olympische spelen. De worstelaar Milone was een veelvuldig Olympisch Kampioen.
Crotone noemt men ook in één adem met Pythagoras die een grote invloed uitoefende op de jeugd en een school voor wiskunde, wetenschap en muziek stichtte. Alcmeone en Democedes van Crotone, vrienden en tijdgenoten van Pythagoras, zorgden voor medische opleidingen wat toen heel revolutionair was. Daarvoor weet men ziek zijn aan duistere krachten waarbij priesters en magiërs instonden voor de behandeling.
Innerlijke strijd
Naast Crotone waren Sybaris (vandaag: Sibari) en Locri belangrijke steden die deel uitmaakten van Magna Grecia. Spanningen en rivaliteit omwille van politieke, religieuze en commerciële hegemonie groeiden. Toen men drie adellijke inwoners van Crotone vermoordde en hun lichamen in de moerassen rond Sybaris voor de wolven wierp, brak de strijd los.
De drie waren verliefd geworden op een mooie dame en hadden geprobeerd haar te ontvoeren. De strijd tussen Crotone en Sybaris werd geleid door Milone, maar het was Pythagoras die op het idee kwam om een arm van de rivier de Crato om te leggen en zo de stad onder water te zetten. De spilzieke en in luxe levende Sybarieten hadden hun paarden geleerd om ‘kunstjes’, nu dressuur genoemd, uit te voeren en te dansen op fluittonen. Door het gebruik van deze fluittonen in de strijd raakten de paarden helemaal in de war. Ook dit was een idee van Pythagoras die een goed strateeg was.
De strijd tegen Sybaris won Crotone, maar tegen Locri ging het de andere kant uit. Dat kreeg de steun van Sparta. Zo liep een roemrijke Griekse periode ten einde.
Architectuur
Op die Griekse Acropolis bouwden de Aragonezen nadien een militair bolwerk uit. Het kasteel met de 2 grote ronde torens is een mooi voorbeeld van militaire architectuur. Het kasteel van Crotone maakte deel uit van een reeks torens en kastelen die langs de kuststreek gebouwd werden ter verdediging.
Via geheime gangen kon men vanaf het bastion naar de zee vluchten en zo ontsnappen. Deze torens en gangen gebruikte men ook tijdens de beide wereldoorlogen. Met een plaatselijke gids kan men Crotone ondergronds bezoeken.
In de 15de eeuw bouwde men de Dom en het aartsbisschoppelijk paleis met materiaal afkomstig van de tempel van Hera Lacinia die zich op Capo Colonna bevond, zo’n 7 km buiten de stad.
De kathedraal met zijn imponerende campanile is bekend omwille van het icoon van de Madonna van Capo Colonna dat men hier bewaard. Veel zwangere vrouwen die om een goede bevalling en een gezond kind komen bidden, vereren dit Byzantijnse beeld van de Zwarte Madonna .
De zwarte Madonna
Iedere 3de zaterdag van mei wordt het beeld van de Madonna tijdens een nachtelijke processie van de kathedraal van Crotone naar het kleine kerkje te Capo Colonna gedragen.
De pelgrimstocht vertrekt om 1.00 uur en dient voor zonsopgang aan te komen. De ossen die de kar met het beeld trekken, worden versierd met kransen. ’s Avonds keert het werk per boot terug naar Crotone. Men viert dan de terugkeer met vuurwerk en een feest.
Volgens een traditioneel verhaal probeerden de Turken, die de kusten aanvielen, het icoon te stelen en in brand te steken. Na uren bleek het beeld niet te branden. Ze namen het mee naar hun boten maar deze konden pas vertrekken nadat het icoon overboord in zee gesmeten was.
Een visser vond het aangespoelde werk en verborg het. Maar hij werd blind, doof en zijn gezondheid ging er op achteruit. Hij biechtte zijn verhaal op aan een broeder van San Franciscus di Paola en zijn toestand beterde. De broeder nam het beeld mee en de latere bisschop Lucifero gaf het een plaats in de kathedraal van Crotone.
Capo Colonna
Zowel voor de bouw van de kathedraal als het kasteel gebruikte men volop materiaal van de tempel van Hera Lacinia op Capo Colonna. Hannibal verschool zich hier en roofde de schatten van de tempel. Piraten bestookten later de kusten en roofden eveneens heel wat waardevols.
Lange tijd bleven er nog 2 kolommen over maar na een zware aardbeving in het seismografisch gevoelige Calabrië rest er nu nog één Dorische zuil. Ooit was dit een prachtige tempel met één zuil volledig van goud, wat erop duidt dat dit een welvarende streek was. De kaap heette toen ‘Capo Lacinia’. Men veranderde de naam in ‘Capo Colonna’ toen er enkel nog die ene zuil overbleef, die recht naar de hemel kijkt aan de rand van de mooie blauwe Ionische Zee.
Crotone bezoeken
Een bezoek aan Crotone met zijn boeiende geschiedenis, zijn kleine smalle pittoreske steegjes, het kasteel, de kathedraal en de vele andere kerken kan ik jullie ten zeerste aanbevelen. Het centrale plein dat de stad in een oud en een hedendaags gedeelte indeelt, is de Piazza Pitagora. Eens heerlijk winkelen, genieten van een lekkere Cirò wijn, mag niet ontbreken op het programma. Volgens een legende schonk men deze Cirò wijn bij de overwinning tijdens de Olympische spelen en droeg toen de naam Cremissa.
Ben je daar tijdens de feesten ter ere van de Madonna, geniet dan ook even van de Mastazzoli. Dit zijn harde koekjes van bloem, wijn, honing en verschillende kruiden die ze hier speciaal voor die gelegenheid bakken. Ze zouden van Arabische origine zijn.
Bezoek je Crotone in de winter dan kan je de Pitta n’Chiusa proeven, een dessertje voor bij de koffie. Dit gebak noemt ook wel ‘pane dei naviganti of zeevaardersbrood omdat het heel lang bewaart. Het ziet eruit als een opgerolde pita.
Een pecorino kaas, hier gemaakt van schapenmelk met 1/3 geitenmelk of een Sardella – saus van jonge sardientjes met zout en rode pepers eraan toegevoegd – behoren tot de typische keuken van Crotone.
