Theriak of theriaca is waarschijnlijk het oudste geneesmiddel.
Het ontstond waarschijnlijk aan het hof van Mithridates van Pontus, in de eerste of tweede eeuw voor Christus. Hij gebruikte het als een antidotum om zich tegen vergiftiging te beschermen. Hij nam progressief hogere doses om zich te immuniseren.
Oorspronkelijk was dit bedoeld als geneesmiddel tegen beten van wilde dieren, slangen en andere giftige dieren. Het was uit een groot aantal ingrediënten samengesteld, naargelang de bron uit 61 tot 71 substanties. Om er enkele op te noemen: slangenpoeder, opium, teelbalpoeder van hert, hoorn van de eenhoorn (de meerval), gedroogde droesem van wijn en exotische kruiden (deze moesten 40 dagen in quarantaine blijven op Lazzaretto Nuovo).
Omdat de Venetianen geen idee hadden over de oorzaak van de pest, werd het ook daarvoor een geliefd geneesmiddel. Omdat slangenvlees een belangrijk onderdeel was, werden er zelfs speciale kweektuinen ingericht.
In de 15de – 16de eeuw claimde Venetië het alleenrecht om dit geneesmiddel te produceren.
Er was destijds trouwens ook al een vestigingswet voor apotheken in de stad, er waren er in totaal 90 en ze moesten minimaal 100 Venetiaanse passen van elkaar verwijderd zijn, zo’n 35 meter.
Theriak werd in openlucht, zichtbaar voor het publiek gemaakt als een soort garantie voor de kwaliteit.
De ingrediënten werden er vooraf tentoongesteld. Voor de apotheek werden mortieren geplaatst waarin de bestanddelen vermalen en gemengd werden. Achter elke mortier stond telkens 1 assistent. Je kan in Venetië op sommige plaatsen nog de ronde afdrukken van een mortier zien, bv. op Campo San Stefano.
Ondanks het feit dat het zo oud is, kan je het nu nog steeds bestellen via internet. Als apotheker geef ik je de goede raad: lees aandachtig de bijsluiter en vraag ook raad aan je apotheker. Ik vermoed dat die je wel iets anders zal aanraden.
