Mythen en sagen vind je overal ter wereld, zo ook in de streek rond het Comomeer. In deze reeks komen de oude volksverhalen, die van generatie tot generatie daar zijn doorverteld, weer tot leven.
Niet ver van Varenna ligt het gehucht Fiumelatte, vernoemd naar het gelijknamige riviertje dat hier via een waterval van driehonderd meter schuimend in het meer stort. De oorsprong van het riviertje ligt waarschijnlijk bij de gletscher van Moncodeno, maar zeker is dit niet omdat het water vrijwel geheel ondergronds loopt tot vlak bij het meer. Er wordt zelfs beweerd dat dit het kortste riviertje ter wereld is.
Men vertelt dat er tegen het eind van de 15e eeuw een schone maagd van een adellijke familie in Varenna woonde die door drie jongemannen het hof werd gemaakt. Het meisje kon maar niet besluiten wie van de drie ze zou kiezen en daarom besloot ze tenslotte hen aan een beproeving bloot te stellen. Ze zou diegene trouwen die er in slaagde de bron van de Fiumelatte te vinden.
De drie jongemannen gingen al spoedig op pad, ieder van hen vol vertrouwen over de afloop. Echter verstreken de dagen en weken zonder dat iets van hen werd vernomen. Het meisje verviel in diepe smart en huilde dagen achtereen van berouw over haar ondoordachte opdracht.
Doch enkele maanden later, toen iedereen overtuigd was dat ze waren omgekomen bij hun tocht door de grotten, verschenen plotseling alle drie de mannen, echter waren ze vrijwel onherkenbaar: witte haren, sterk verouderd, bijna blind door het lange verblijf onder de grond en geestelijk zozeer in de war dat ze zelfs hun eigen moeders niet herkenden. Eén van hen vertelde dat ze na lang zwerven een prachtige vrouw waren tegengekomen, die hun een vreemde drank had aangeboden, zeggend dat ze hiermee hun doel konden bereiken. Nadat ze er van hadden gedronken voelden ze zich als in extase, maar na enige tijd overviel hen een vreselijke angst en hadden ze de grootste moeite gehad om de terugweg door de grotten te vinden.
De tweede jongeling bevestigde dat ze in een enorme, verlichte grot waren gekomen, waar honderden halfnaakte meisjes voor hen dansten en zongen. Maar toen dit heerlijke visioen verdween, raakten ze in een diepe depressie en voelden ze zich zo uitgeput dat ze nauwelijks verder konden.
De derde jongeling sprak in het geheel niet meer: hij leek geheel stom en had een volledig verstarde blik.
Alle drie stierven ze drie dagen na hun terugkomst en niemand na hen heeft ooit de bron van de Fiumelatte gevonden.
