De kleine gemeente Portofino vind je in de provincie Genua, vlakbij Rapallo. Hoewel er amper 369 inwoners zijn, heeft het vandaag de dag een sterke, voornamelijk toeristische reputatie als mondaine badplaats waar de aristocratie en de jet-set van de wereld tijd doorbrengt.
Portofino is dan ook een feeërieke plaats, met zijn prachtige gekleurde huisjes gelegen aan het azuurblauw water van de Italiaanse Riviera. Reeds in de 19e eeuw bouwde het deze reputatie op, en sindsdien is het enkel crescendo gegaan.
Nochtans is er ook voor die tijd sprake van dit dorpje. Plinius de Oudere vernoemde Portus Delphini (Haven van de Dolfijnen) als gelegen aan de Ligurische kust tussen Genua en de Golf van Tigullio. Na 1229 maakte het deel uit van de Republiek Genua. De natuurlijke haven van de stad ondersteunde een vloot vissersboten, maar was iets te krap om meer dan een tijdelijke veilige haven te bieden aan de groeiende koopvaardijvloot van de Republiek Genua. In 1409 werd Portofino door Karel VI van Frankrijk verkocht aan de Republiek Florence, in de periode dat hij ook heer van de Genuese Republiek was. Later, in de 15e eeuw was het een leengoed van families als de Fieschi, Spinola, Adorno en Doria. Het werd onderdeel van het Koninkrijk Sardinië in 1815 en vanaf 1861 van het verenigd Koninkrijk Italië.
Aan het eind van de 19e eeuw begonnen eerst Britse en daarna andere Noord-Europese aristocratische toeristen Portofino te bezoeken. Ze bereikten het stadje met paard en kar vanuit Santa Margherita Ligure, net onder Rapallo. Uiteindelijk bouwden meer expats dure vakantiehuizen. Tegen 1950 had het toerisme de visserij vervangen als belangrijkste industrie van de stad. Een gevolg hiervan was dat de waterkant een ononderbroken ring van restaurants en cafés werd.
Bron van inspiratie
Portofino was bron van inspiratie voor tal van artiesten, auteurs en muzikanten, zoals mag blijken uit deze korte opsomming. Het was de roman The Enchanted April, een bestseller uit 1922 van Elizabeth von Arnim die Portofino in de mode bracht. De roman vormde dan weer de basis voor de gelijknamige speelfilm uit 1991. De kasteelscenes werden gefilmd in het Castello Brown, met als cast Joan Plowright, Miranda Richardson en Alfred Molina. De film werd genomineerd voor drie Oscars. De televisieserie Hotel Portofino van Matt Baker uit 2022 bestaat uit zes afleveringen. De serie speelt zich af in de jaren 1920, en werd in 2021 voornamelijk op locatie in Portofino gefilmd.
Het plaatsje inspireerde tal van muzikanten, en niet van de minsten. In 1959 bracht Dalida het lied “Love in Portofino” uit, geschreven door Leo Chiosso en gecomponeerd door Fred Buscaglione. Met teksten in de Franse en Italiaanse taal werd het een hit. Het liedje bracht ook verschillende internationale covers voort, waaronder die van Andrea Bocelli in 2013. Engelbert “Please release me” Humperdinck bracht het lied Portofino uit in 1986.
Zelfs de autosport en -industrie vond inspiratie in het vroegere vissersdorp. Portofino was in 2008 het decor voor de BBC-televisieserie Top Gear. Richard Hammond, in een Ferrari Daytona racete tegen James May in een koolstofvezel motorboot van Portofino naar St Tropez in Frankrijk. Ferrari noemde een van zijn sportwagens in 2017 de Ferrari Portofino. In 2018 werd de Scuderia Ferrari Club Portofino opgericht.
Onder Portofino’s opmerkelijkste inwoners vinden we Koning Richard I van Engeland (1157-1199), die er in 1190 verbleef. Ook Paus Gregorius XI (1330-1378) frekwenteerde het haventje in 1377. Frans auteur Guy de Maupassant (1850-1893) vond er inspiratie, net als Italiaans ingenieur Guglielmo Marconi (1874-1937). Tenslotte zijn vermeldenswaard het acteurskoppel Rex Harrison (1908-1990), en Lilli Palmer (1914-1986).
Lees alle andere bijdragen over Ligurië
