De wijngaarden die je in de bergen en de heuvels van west naar oost in de Valle d’Aosta ziet, halen de 400 hectaren niet maar ze produceren heel wat bijzondere bergwijnen.
Nu zie je de wijnstokken gerangschikt op suggestieve terrassen ondersteund door stenen muurtjes. Denk dan aan de Romeinen die hier de eerste wijngaarden bouwden, getuigen hiervan amforen en flessen uit de 1ste eeuw na Christus. Ga nog even terug in de tijd want er werden hier ook druivenpitten uit de Bronstijd gevonden.
Er zijn geleide wandelingen door de wijngaarden, en wijnproeverijen vergezeld van culinaire specialiteiten. Stippel zelf je wijnroute uit en kies tussen een dertigtal wijnkelders, een ervaring die je kunt koppelen aan het proeven van de traditionele gastronomie van de Valle d’Aosta.
Immers wijnen uit de hoogst gelegen wijngaarden van Europa degusteer je niet zomaar.
Mis eind september zeker het folkloristisch wijnfestival Coursa di Bosse in Chambave niet.
Koppels met wijnvaten rennen er door de straten begeleid door dans, muziek en de seupa à la Vapelenentse, de traditionele soep van de Valle d’Aosta met brood, Fontina kaas, boter, savooiekool en een goed glas rode wijn Torrette. Een concentraat van de echte Valle d’Aosta.
Wat zijn de beste wijnen van de Valle d’Aosta?
Wat ook je voorkeur mag zijn, ga zeker naar de Valdigne in het noord-westen van de regio. Op de linkeroever van de rivier Dora Balthea aan de voet van de gletsjers van de Monte Bianco stijgen de wijngaarden tot een hoogte van 1250 meter. De wijnstokken zijn die van de Prié Blanc die kostbare wijnen zoals Blanc de Morgex et de la Salle geven.
Maar vergeet ook een Donnas, Nus, Torrette of Chambave niet te degusteren.
Al deze wijnen die buigen op een 20 eeuwen oude wijnbouw combineer je natuurlijk met de traditionele lokale specialiteiten.
Combineer ze met de lokale specialiteiten…
Begin met een Fontina kaas, Lard d’Arnad, gerijpt in doils, oude vaten van kastanje- of eikenhout, en Jambon de Bosses, rauwe ham gekruid met bergkruiden.
Zoek verder in de meer dan zeventig agriturismo’s, berghutten, restaurants, hotels en winkels naar de Saveurs du Val d’Aoste, een kwaliteitslabel die je de goede richting wijst.
Ben je klaar voor een gezellige, echte lunch of diner thuis bij de mensen van de Valle d’Aosta? Neem contact met de Cesarine, de fantastische homerestaurants die ook hier hun ambassadrices hebben.
Misschien moet je wel een beetje van het lokale dialect de baas zijn om de namen van de typische streekgerechten uit te spreken.
Wat dacht je van de polenta concia, gebakken gele bloem polenta met schijfjes Fontina kaas en gesmolten boter, van de Seupa a la Vapelenentse, de Valdostaanse boerensoep, van de pèilà nèira, de zwarte pap typisch van het stadje Cogne of van de Favò e puarò, een crème van tuinbonen?
Typisch zijn ook de Civet di chamois, een recept met gemzenvlees, de Carbonade met tseur achétaye, het lokaal gezouten vlees, de chnéffléne, die veel weghebben van de tirolese spaetzle, knoedeltjes van Gressoney-Saint-Jean, een prachtig dorpje aan de voet van de Monte Rosa. Als variant kun je de chnolle proeven, knoedels niet van aardappelen maar van polenta.
Om zoet te besluiten neem je flantze, een rustieke taart met vijgen, noten, rozijnen of mécoulin, een soort panettone. Heb je liever een sneetje zoet brood, neem dan de piate di Issogne van volkorenmeel met rozijnen en appels of de micòoula di Hône, een klein speciaal brood van kastanjebloem.
Sluit het etentje af met een Génépy, een destillaat van Alpenkruiden die op een grote hoogte bloeien en bekend staan om hun therapeutische eigenschappen.
….om af te sluiten met koffie
En dan ontbreekt nog alleen een echte Valdostaanse koffie met suiker, grappa, citroen- en sinaasappelschil, kruidnagel, kaneel en jeneverbes.
De Valdostaanse koffie dateert van een paar eeuwen geleden en maakt deel uit van de folklore en populaire cultuur van de Valle d’Aosta. Deze koffie warmt je niet alleen op tijdens de koude winterdagen, je moet hem met vrienden drinken uit een speciale kom. Ieder drinkt beurtelings à la ronde en volgens de traditie mag de beker, eenmaal omhoog, nooit op tafel worden geplaatst, anders zou het een slecht voorteken zijn.
Schrijf GRATIS in als Italofan!
