Als je in Italië komt, moet je ze eten: de xitomatl van de Azteken, de pomme d’amour, een afrodisiacum in toverdrankjes voor de Fransen, de pomodoro, de gouden appel van de Italianen: de tomaat!
Er wordt verteld dat een zekere Walter Raleigh een tomatenplant aan Koningin Elisabeth van Engeland schonk met de veelzeggende naam apple of love.
In het land van Casanova zegeviert ze dan ook in alle gerechten. Gevuld of in slaatjes, pizza, pasta, bruschetta, sausjes bij vis, vlees, groenten… geen ontsnappen mogelijk. De tomaten die eerst als sierplanten met Christoffel Columbus en zijn Caravels uit Amerika in Europa zijn beland, worden door de Italianen op alle mogelijke manieren in de keuken gebruikt.
Er bestaan zo’n tweehonderd soorten tomaten verspreid over heel Italië. Maar Il cuore di bue, het ‘Hart van de Os’ verdient wel een woordje apart. Deze biefstuk van de vegetariërs is een grote aromatische vlezige tomaat uit Ligurië die wel een halve kg kan wegen en heerlijk smaakt met een paar blaadjes basilicum, olijfolie evo, peper en zout.
De vijf miljoen ton tomaten die in Italië groeien, hebben hun topseizoen in de zomer. Ze rijpen in de zuiderse zon en zeker bij de hoge temperaturen van juli zijn ze een concentraat van vitamines A en C, mineraalzouten en vooral lycopeen. Dat is een zeer krachtige antioxidant die ook verantwoordelijk is voor de rode kleur van de tomaten en die mogelijk tegen prostaatkanker beschermt.
En wat voor zomer zou het zijn zonder tomaten? Een snelle pasta met tomaat, basilicum en olijfolie extravergine. Een pizza tomaat en mozzarella, een bruschetta met tomaat, knoflook, een snuifje zout en olijfolie. Gedroogde tomaten bij een slaatje… Zelfs de garnaaltjes uit de Noordzee ontsnappen niet aan de tomaat garnaal.
Een absolute aanrader voor de zomer zijn de typisch Italiaanse Rijsttomaten, met grote vlezige tomaten voor een licht dinertje of met kleine kerstomaatjes voor een aperitief. Je vult ze met rijst, naar keuze verrijkt met tonijn, ansjovisjes en kappertjes, met garnalen, zalm of met heel klein gesneden en gebraden stukjes spek en pecorino of parmezaan en besprenkelt ze overvloedig met olijfolie. Vijftig minuten in de oven en serveren met gebakken aardappeltjes gegarneerd met een paar takjes rozemarijn of met een koud aardappelslaatje.
Schenk hierbij een lichte frisse witte wijn uit het noorden van Italië, zoals Colline Novaresi Bianco Doc, uit Piëmont. Serveren op 8°-10° en genieten van de bleekgouden schijntjes van deze delicate wijn bij zonsondergang.
