In deze reeks belichten we allerlei weetjes, eigenaardigheden en opmerkelijke zaken uit het Italiaanse leven en geschiedenis.
De tomaat is waarschijnlijk het eerste ingrediënt dat je te binnen schiet, als je aan de typische Italiaanse keuken denkt. De Italiaanse keuken kent talloze recepten met de tomaat als basis, dus dit mag met recht als een traditioneel Italiaans ingrediënt worden beschouwd. Bovendien worden in Italië talloze varianten van de groente gekweekt. Tel daarbij het ideale klimaat voor de teelt en het hoeft geen verwondering dat de tomaat uit Italië veel beter smaakt dan degene die we hier kunnen vinden.
Maar de tomaat is evenwel niet afkomstig uit Italië.
Tomaten zijn afkomstig uit Amerika, waar de voorvaderen van de Azteken en de Maya’s kleine varianten kweekten. Toen de Spanjaarden Mexico veroverden was de plant daar al ingeburgerd. De Spaanse conquistadores stuurden planten met kleine gele vruchten, die in het Nahuatl, de taal van de Azteken xitomatl, werden genoemd, naar Spanje (het woord is verwant aan een ander Azteeks woord, namelijk xipotatl, de aardappel – vergelijk het Engelse potato en tomato).
De ten onrechte als giftig beschouwde planten werden als sierplant geteeld. Rond 1750 kwam men er in Italië achter dat de gele vruchtjes, “pomo d’oro” (Italiaans voor “gouden appel”), eetbaar waren. Door kruisen en selecteren kreeg de tomaat de rode kleur en vanaf 1850 is het een veelgebruikte groente in de Italiaanse en Europese keuken.
