Mythen en sagen vind je overal ter wereld, zo ook in de streek rond het Comomeer. In deze reeks komen de oude volksverhalen, die van generatie tot generatie daar zijn doorverteld, weer tot leven.
Het oude muilezelpad van Torno naar Montepiatto loopt steil omhoog en leidt met vele traptreden naar een klein dal dat de Vallei van Cornu wordt genoemd. Het pad loopt over een bruggetje met als bijzonderheid dat direct erachter een waterval is.
Kinderen op het pad werden altijd aangetrokken door het water en probeerden door struiken en over stenen dichtbij de waterval te komen, hoewel hun ouders dat verboden.
De beek stond echter het grootste deel van het jaar droog, zeker in de zomermaanden en juist in die periode kreeg het monster dat daar verborgen zat, dorst en vertoonde het zich soms aan passanten door zijn schuilplaats te verlaten.
Men zei dat het de duivel in persoon was met een stel grote horens op zijn kop om angst te zaaien. Degene die net op het moment van zijn verschijnen in de buurt was, verloor het evenwicht en viel ten prooi aan het monster, dat zich laafde aan het bloed van de ongelukkige.
Een jonge man kreeg genoeg van de angst van de bewoners en nam het op zich om met enkele metgezellen het gevaar te tarten.
Zo verliet hij tegen het vallen van de avond het dorp en ging het pad omhoog, op enige afstand gevolgd door zijn vrienden. Hij kwam op het punt waar het pad eerst een bocht naar links maakt en dan naar rechts, waardoor het niet mogelijk is om voorbij de bochten te kijken.
Ze liepen rustig verder en verloren hem even uit het oog, maar toen de wat achtergebleven vrienden bij de bocht kwamen, hoorden ze het geluid van de waterval, die ze echter nog niet konden zien. Plotseling klonk er een afgrijselijke kreet en hoorden ze hulpgeroep. De vrienden schrokken zo dat ze eerst als verlamd bleven staan en daarna op de vlucht sloegen. Het was al bijna ochtend toen ze beneden waren en zich eindelijk vermanden om weer terug te klimmen en te gaan kijken wat er was gebeurd. Bij de brug aangekomen, vonden ze hun dappere vriend op de grond, geheel leeggebloed en met een gat in zijn keel waar het monster hem had gegrepen.
Sinds dit voorval worden alle kinderen gewaarschuwd nooit naar de waterval te gaan, waar ze gepakt zouden kunnen worden door het monster. Het monster heeft zich echter nooit meer laten zien.
