Mythen en sagen vind je overal ter wereld, zo ook in de streek rond het Comomeer. In deze reeks komen de oude volksverhalen, die van generatie tot generatie daar zijn doorverteld, weer tot leven.
De toerist die op een zomerse dag in Bellagio even de drukte wil ontvluchten, vindt op korte afstand van het dorp prachtige met pijnbos begroeide hellingen, vanwaar men vaak verrassende doorkijkjes heeft op het meer, dat onder de zomerzon ligt te schitteren.
Men kan zich nauwelijks voorstellen dat er waarheid schuilt in het oude volksverhaal dat vertelt hoe eens Isotte Stampa, kleindochter van de Marchesino, in deze omgeving een kasteel had waar ze haar minnaars, zodra ze haar begonnen te vervelen, via een valluik omlaag liet storten.
Eerder nog zal men geloof kunnen schenken aan het verhaal van de schone Ilde en haar geliefde. Op een middag dobberden ze in hun roeiboot op het meer en ze gingen zo zeer in elkaar op dat ze werden overvallen door een onweersbui. De jongeman wist Ilde aan de kant veilig af te zetten en probeerde daarna zelf roeiend tegen de storm in het haventje te bereiken. Door een hoge golf sloeg de boot echter vol en de jongeling wist met moeite zwemmend de oever te bereiken. Tegen dat de bui wegtrok was de avond al gevallen en toen Ilde bij het eerste ochtendlicht tenslotte de roeiboot verlaten zag drijven op het water, rende ze wanhopig over de rotsen en stortte ze zich in het meer. Naar het verhaal wil, eindigde het er mee dat haar geliefde, na dagenlang als krankzinnig door de bossen te hebben gezworven, stierf van verdriet om zijn verloren liefde.
