Het ontstaan van de Milanese legende van ‘de drie dagen van de merel’ is verloren gegaan in de nevelen van de tijd. Het verhaal gaat dat Milaan in de laatste drie dagen van januari, de 29e, 30e en 31e, een zeer strenge winter beleefde.
De sneeuw had een wit tapijt uitgespreid over alle straten en daken van de stad en een koppel merels en hun drie jonge kinderen hadden aan het eind van de zomer hun nest ingericht in een hoge boom op de binnenplaats van een gebouw in Porta Nuova. Het was in de tijd dat de merels nog een witte kleur hadden.
De mannetjesmerel bleef, gezien het gebrek aan voedsel door het deken van sneeuw, weg van het nest op zoek naar voedsel. Gezien de intense kou verplaatste de merel, om zijn kroost te beschermen, het nest naar een nabijgelegen schoorsteen waar wat warmte vandaan kwam. De kou duurde drie dagen en toen de merel terugkeerde, kon hij zowel de vrouwtjesmerel als zijn kinderen, die door de rook van de schoorsteen van wit in zwart waren veranderd, moeilijk herkennen.
Op de eerste dag van februari verscheen eindelijk een bleke zon en kwamen ze allemaal uit het winternest; zelfs het hoofd van de familie was donker geworden van het roet. Sindsdien worden alle merels zwart geboren en deze drie dagen van intense koude worden in Milaan, van 29 tot 31 januari, herdacht als “de drie dagen van de merel”.
Volgens de legende zal de lente zacht zijn als de drie mereldagen koud zijn, en zal de lente laat zijn als ze warm zijn. Wanneer komt de lente dit jaar? We zullen het te weten komen op de dagen van de merel!
