Via onze reeks “Italiaanse Regisseurs“ nemen we jullie graag mee naar cinema in Italië! We stellen jullie voor aan enkele regisseurs die films hebben gerealiseerd die tot de beste behoren uit de filmgeschiedenis.
Sergio Leone werd geboren in Rome in 1929, als kind van de experimentele filmmaker en pionier Vincenzo Leone en actrice Francesca Bertini. Hij begon zijn carrière als regieassistent van regisseurs als Comenicini, Soldati en Camerini, en van Amerikaanse regisseurs die in Italië filmden. Hij droeg bij aan de film Sodom en Gomorra (1961) van Robert Aldrich. Voor deze een film nam hij de buitenopnamen voor zijn rekening.
Samenwerking met Ennio Morricone
Leone debuteerde als zelfstandig regisseur in 1962 met Il Colosso di Rodi. Zijn grote doorbraak volgde in 1964 met Per un pugno di dollari (A Fistful of Dollars) (1964). Het werd de eerste uit een reeks gewelddadige en ietwat brutale westerns. Het was niet de eerste Italiaanse western, maar door de gedurfde stijl, de aparte regie en de alomtegenwoordige muziek van Ennio Morricone wel een groot succes.
Leone verfilmde de verhalen met een bijzondere kracht, wat hem grote populariteit opleverde en waarmee hij box office-records brak. Deze film kenmerkt zich door zijn elegante stilering en overvloed aan zeer nabije close-ups. De prent gaf een grote impuls aan de toen stagnerende carrière van Clint Eastwood, gekarakteriseerd als ‘The Man With No Name’. De stijl van Leone beïnvloedde de Amerikaanse acteur en filmmaker in die mate dat Eastwood, toen hij de Oscar voor Unforgiven (1992) ontving, deze deels opdroeg aan de Italiaanse regisseur.
In zijn leven vormde Sergio Leone een fantastisch duo met vroegere studiegenoot Ennio Morricone. Wat een duo, dat van muziek gewoonweg een extra personage maakt. Hoe kun je anders het mondharmonica-deuntje van Charles Bronson doorheen de ganse film noemen? Leone verbeterde de formule van A fistful of dollars in de twee vervolgfilms die volgden, Per qualche dollare in più (For a few dollars more) (1965) en Il buono, il bruto, il cattivo (The Good, the Bad and the Ugly) (1966). Deze films vormen samen de Dollars-trilogie, soms ook De man zonder naam-trilogie. Dankzij het stevige budget dat Paramount ter beschikking stelde, kon hij beroep doen op toppers als Henry Fonda, Charles Bronson en Claudia Cardinale.
Comeback
Dankzij het succes van de trilogie kon Leone vervolgens de film maken die beschouwd wordt als zijn meesterwerk: C’era una volta il West (Once upon a time in the west) (1968) was een epische ensemblefilm. Vervolgfilm Giù la testa (Duck you sucker) (1971) die zich afspeelt in Mexico, werd geen succes. Hij producete daarna Il mio nome è Nessuno (My name is nobody) (1973).
Een prachtige comeback maakt hij met het gangsterepos C’era una volta in America (Once Upon a Time in America) (1984). Het is een vier uur durende gangstersaga, gefinancierd door de Hollywood-industrie, met in de hoofdrol Robert De Niro. Het werd geen kassucces. Misschien had dit wel te maken met de versie die in de VS in de zalen kwam: een zwaar bewerkte en met 90 minuten ingekorte versie, waar de flashbackstructuur vervangen was door een lineaire. Leone distantieerde zich trouwens van deze verknipte versie. Gelukkig kregen we in Europa wél de vier uur durende versie te zien.
Leone was 29 jaar gehuwd met Carla Ranaldi, en had drie dochters met haar. Vaak nam hij ze mee naar zijn werk op de set. In die mate zelfs dat ze figurantenrollen op zich namen in papa’s films. De regisseur ontsnapte ook aan de dood toen hij samen met scenarist Luciano Vincenzoni uitgenodigd was ten huize Sharon Tate, echtgenote van Roman Polanski. Vincenzoni moest last minute afzeggen. Omdat Leone zich niet comfortabel genoeg voelde in de Engelse taal, zegde ook hij het bezoek af. Het zou zijn leven redden, want het bezoek zou plaatsgevonden hebben op de avond van haar moord…
Sergio Leone wijdde zich vervolgens aan een nog ambitieuzer project, een coproductie van 70 miljoen dollar over het beleg van Leningrad. Dat project kon hij helaas niet afwerken, want een hartaanval kostte hem op 30 april 1989 het leven. Leone werd zestig.
