Buon compleanno, Bora

Maserati Bora (foto CreativeCommons - nakhon100)

Bij Maserati is het feest. Net nu ze volop bezig zijn met de lancering van hun nieuwe auto met middenmotor, de MC20, blaast hun allereerste straatauto met middenmotor – de Bora – 50 kaarsjes uit.

De tipo 117 – zoals het model intern heette – werd in maart 1971 gelanceerd op het Salon van Genève onder de naam Bora. Dat was in de tijd dat Maserati’s nog vernoemd werden naar krachtige winden.

De Bora ontstond in de periode dat sportwagenproducenten massaal overstapten naar auto’s met de centrale motor achterin. Dat concept kwam natuurlijk uit de motorsport. Lamborghini, Alfa Romeo, Ferrari en DeTomaso hadden in de late jaren ’60 dergelijke auto’s al succesvol in hun aanbod. Maserati kon niet achterblijven. Hoewel ze al racewagens hadden met de motor achter de bestuurder, ontbrak een sportwagen nog in hun portefeuille.  Daar moest verandering in komen.

Het ontwerp

Giulio Alfieri, de zeer bekwame huisingenieur van Maserati, was verantwoordelijk voor het technische concept. De motor was de beproefde 4.700 cc V8 die 310 pk leverde bij 6.000 t/min (in 1975 zou de 4.900 cc motor met 330 pk volgen), in de lengterichting gemonteerd op een subframe dat op de monocoque was gemonteerd.  De motor had bovenliggende nokkenassen en 4 dubbele carburateurs en produceerde een geluid waar Pavarotti jaloers op zou zijn. De auto kreeg ook een onafhankelijke wielophanging rondom (een primeur voor een Maserati-straatauto) met schroefveren, telescopische dempers en stabilisatorstangen en een voorophanging met dubbele wishbones. De topsnelheid bedroeg 280 km/u.

Omdat Maserati in die periode eigendom was van Citroën, zat er ook veel hydraulische techniek in de auto. Zo werden de geventileerde schijfremmen, de verstelbare pedalenset, de bestuurdersstoel en de opklapbare koplampen hydraulisch bediend. Vering en demping waren evenwel niet hydropneumatisch.

De koets was ontworpen door meesterontwerper Giorgetto Giugiaro, die voor het eerst dergelijke lijnen had gebruikt voor de one-off Alfa Romeo Iguana van 1968.  Hij creëerde voor Maserati een tweezits coupé met eenvoudige, elegante lijnen die de Bora een evenwichtig en tijdloos uiterlijk gaven.

De Bora, een tijdloos ontwerp van Giugiaro (foto CreativeCommons – Jack Snell)

De aanpak was futuristisch, met een lage, slanke, spits toelopende voorkant, gestileerd om door de lucht te snijden, terwijl de grille aan de voorkant twee rechthoekige luchtopeningen bevatte met de Drietand in het midden. De perfect gestroomlijnde flanken werden centraal gescheiden door een dunne zwarte rubberen rand, terwijl de achterzijde eindigde in een Kamm (of afgeknotte) staart. Zeer opvallend waren het geborstelde roestvrijstalen dak en dorpels en de specifieke Campagnolo velgen met dichte chromen deksels.

Het resultaat was een trendsettende, gestroomlijnde auto die perfect paste bij de sfeer van de jaren ’70, maar die niettemin vandaag de dag nog steeds in de smaak valt bij de fans.

Een auto om te gebruiken

Hét grote verschil tussen de Maserati Bora en zijn concurrenten was dat de Bora geschikt was om dagelijks te gebruiken. Zo was hij in tegenstelling tot de anderen uiterst comfortabel en geschikt voor lange afstanden. De auto begroette de gebruiker met uiterst comfortabele en unieke lounge-stoelen, een in de hoogte en lengte verstelbare stuurkolom, elektrisch bedienbare ruiten, automatisch verstelbare pedalen, een vijfversnellingsbak, én airconditioning. Dat alles in combinatie met een bekleding van het fijnste leder zoals alleen Italianen dat kunnen. Bovendien had de auto voor én achter bagageruimte. Dit pakket was indrukwekkend voor de jaren ’70.

Een luxueus interieur met lounge-stoelen (foto CreativeCommons – James Bond)

Dat had uiteraard alles te maken met de klandizie van Maserati. Dat waren namelijk geen schreeuwerige types die graag overal wilden opvallen, maar liever wat terughoudender in alle rust en comfort wilden genieten van de goede dingen van het leven. Zoals de eerder genoemde Pavarotti, Peter Ustinov, Peter Sellers, Alain Delon  en Malcolm Forbes.

Het einde

De Maserati Bora eindigde zijn carrière in 1978, na 564 keer gebouwd te zijn geweest. 314 exemplaren hadden de 4.7 motor, 250 de 4.9 krachtbron. Vandaag komen deze auto’s zelden te koop, en als het zo is, verwacht je dan maar aan pittige prijzen.

Taste-Italy.be maakt gebruik van cookies. Door onze website te bezoeken verklaar je je hiermee akkoord. Meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'cookies toestaan" om de surfervaring te verbeteren. Als je doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van de cookie-instellingen of je klikt op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten