Archeologische site Suasa

Archeologische site Suasa
Archeologische site Suasa

Suasa was een Romeinse stad (3e eeuw v.Chr. – 7e eeuw n.Chr.) in Midden-Italië. In het huidige Italië ligt ze in de gemeente Castelleone di Suasa, in de regio Le Marche.

De eerste nederzetting in Suasa komt van Griekse kolonisten in Midden-Italië, zoals op basis van opgravingen in Suasa is vastgesteld. Na de slag bij Sentinum (295 v.Chr.) waren de Romeinen meester over Midden-Italië. In de nabijheid van het slagveld bouwden zij een handelsstad, Suasa. Aanvankelijk was deze plek gekozen als (klein) fort van Romeinse troepen in de nabijheid van het slagveld Sentinum.

Suasa ligt in een verbreding van de vallei waarin de rivier Cesano stroomt richting Adriatische Zee. De verbreding in de vallei wordt genoemd Pian Volpello. Zowel de rivier Cesano als Suasa hebben dezelfde etymologische stam: Suasanus en Suasa. Eigenlijk zegt de naam van de rivier niets meer dan dat het “de rivier van de stad Suasa” is. Suasa werd een handelsstad in de Ager Gallicus, het overgangsgebied tussen Gallia Cisalpina en Picenum. Het was bovendien de enige Romeinse stad in de vallei van de Cesano.

Suasa lag aan het snijpunt van twee zijwegen van de grote Via Flaminia. Beide wegen speelden hun rol in de handel van Suasa. De Via Flaminia liep tussen Rome en Fanum Fortunau (vandaag: Fano) aan de Adriatische Zee. De eerste zijweg takte af aan Sentinum richting Suasa toe. De tweede zijweg was de Via Salaria Gallica. Deze vertrok op de Via Fiaminia in Forum Sempronii (het huidige Fossombrone) in het noorden en liep door Suasa naar Asculum Piceni (Ascoli Piceno) in het zuiden, en sloot daar aan op de Via Salaria of Zoutweg naar Rome. Zo was het mogelijk om handelaars uit alle hoeken van Midden-Italië in Suasa te krijgen.

Municipium

Tijdens de tweede helft van de eerste eeuw v.C. wordt Suasa een municipium. Uit archeologisch onderzoek blijkt dat in de eerste eeuw na Christus de stad een periode van grote welvaart kende, die zijn hoogtepunt in het midden-keizerlijke bereikt (II eeuw na Chr.). De stad had een Forum Romanum en een eigen theater. Er waren brede lanen met patriciërshuizen en villa’s aan de rand van de stad. De monumenten die nu nog bewaard zijn gebleven, zoals het amfitheater, dateren uit die periode.

Luchtfoto Suasa
Archeologische site van Suasa vanuit de lucht

Vanaf de tweede helft van de derde eeuw n.C. zijn er de eerste tekenen van een langzaam en geleidelijk verval van de stad. In latere eeuwen langzaam begint de stad te ontvolken. Met de invasie van de Ostrogoten in het Romeinse Rijk bleek immers hoe de vlotte toegang tot Suasa meteen haar zwakte was. De niet-ommuurde stad in de breed glooiende vallei was bijna niet te verdedigen. De laatste inwoners verlieten Suasa in het jaar 640. De overblijfselen van de gebouwen bood nog tijdelijk onderdak voor reizigers of men recupereerde de bouwmaterialen ervan.

Middeleeuwse Castelleone di Suasa

In de middeleeuwen werd een citadel hogerop de helling gebouwd, genoemd naar het Romeinse Suasa: Castelleone di Suasa. De Romeinse huizen werden vergeten voor zover de resten nog zichtbaar waren.

Pas in de jaren ’80 van de 20e eeuw stootten landbouwers op de Romeinse site. Dit kwam omdat ze toen zwaardere ploegmachines in dienst namen. De Universiteit van Bologna heeft de leiding over de archeologische site van Suasa. Intussen maakten onderzoekers een virtuele reconstructie van Suasa.

Over Steven Van Raemdonck 225 Artikelen
Steven Van Raemdonck is één van de oprichters van Taste Italy vzw, en neemt de voorzittersfunctie van de vereniging waar.

Taste-Italy.be maakt gebruik van cookies. Door onze website te bezoeken verklaar je je hiermee akkoord. Meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'cookies toestaan" om de surfervaring te verbeteren. Als je doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van de cookie-instellingen of je klikt op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten