Geheim van de ingrediënten of verbeeldingskracht van de hartstochtelijke artisjokken? Caterina de’ Medici, listig en bijgelovig, hield van toverdrankjes, magische spiegels en van… artisjokken gekookt in wijn, haar favorieten.
Ook Marilyn Monroe weerstond niet aan de verleiding van deze grote geschubde bloemknoppen. Ze werd in 1948 bekroond als de eerste Californische artisjokkenkoningin.
In Rome kun je je laten verleiden door twee specialiteiten: de mammola carciofi alla romana of de carciofi alla giudiaca. De eerste zijn gestoofd in water en wijn met een vulsel van munt, look en peterselie. De tweede zijn gefriteerd met mysterieuze gouden schijntjes en eet je in de typische Joodse restaurantjes in het historische ghetto van Rome.
Voor een pittig seizoenaperitief heb je “artisjokkenballetjes”. Dit is een mengsel van fijngehakte geblancheerde artisjokken, paneermeel, een ei, geraspte Grana Padano, een teentje knoflook, een paar takjes peterselie, zout en peper, met een hart van Montasio. Die laatste is een halfharde kaas uit Noord-Italië.
“De artisjok met een tenger hart, gekleed als een krijger… “ verwoordt Pablo Neruda deze mysterieuze bloemknoppen in zijn Ode aan de Artisjok.
Een smeuiïge Italiaanse “Risotto” maak je dan weer met een van de gekende rijsttypes van Noord-Italië, zoals de Carnaroli, en een crème van artisjokken, groentebouillon, boter en Parmezaan, met een handjevol blokjes gerookte bacon voor een krokante toets.
Schenk hierbij Vermentino di Gallura DOCG, een droge witte wijn uit het noorden van Sardinië, zacht en subtiel, met een licht bittere afdronk, lekker bij het artisjokken-aperitief en bij de Risotto. Voor wie de Total Bittertrend bij het aperitief wil wagen: de smaaksensatie van Cynar, een diepbruine bitterzoete Italiaanse likeur op basis van artisjok.
