Dit is een waargebeurd, beroemd verhaal uit Venetië (ook bekend als de legende van het arme bakkertje).
We zijn in het middeleeuwse Venetië, in 1507, op de hoek van de Calle della Mandola en de Ponte degli Assassini. Bij het ochtendgloren is de jonge bakker Piero Fasiol op weg naar zijn geliefde Annetta om haar ten huwelijk te vragen. Onderweg vindt hij een zilveren zwaardschede en hij besluit om het aan Anetta te geven. Deze weigert het geschenk en vraagt hem om terug te keren en te kijken of iemand ernaar op zoek is. Teruggekeerd op de plek, vind Piero het lijk van graaf Alvise Guoro.
De jongeman keert terug naar Annetta en haar meesteres, Signora Barbo, en vertelt hen wat hem is overkomen. Op dat moment kloppen er twee wachters aan, zij vragen Piedro om hen uit vrije wil te volgen naar het Palazzo. De jongeman doet wat hem gevraagd wordt, overtuigd van zijn onschuld.
Aangekomen in het Dogepaleis, wordt de jonge Piero opgesloten in de pozzi (kerkers in het Dogenpaleis), waar hij zijn onschuld blijft uitschreeuwen.
Bij het vallen van de avond verliest de jongeling elke notie van tijd, hij kan nauwelijks de klok van de campanile horen. Dan komen Annetta en haar baas Messer Barbo, die hem bestookt met vragen waarop Piero niet kan antwoorden. Barbo stelt hem voor de keuze: bekennen of samen met hem die nacht ontsnappen. De jongeman besluit te ontsnappen en Barbo verbergt hem onder zijn wijde mantel en begeleidt hem tot aan de Porta della Carta, hier aangekomen, gebiedt de heer hem voor middernacht naar de Fondaco dei Tedeschi te gaan, waar hij bescherming zal vinden.
Het is een gevaarlijke onderneming en meerdere keren dreigen ze in het duister door wachters opgemerkt te worden. Aangekomen in de Fontego, wordt hij niettemein herkend, beschuldigd van spionage en overgedragen aan wachters die hem opnieuw in de pozzi opsluiten.
Ondertussen komt de Raad van Tien samen om over het lot van Piero, die nu van meerdere vergrijpen beschuldigd wordt, te beslissen. Het oordeel wordt geveld: Piero wordt schuldig bevonden en ter dood veroordeeld. De jongeling wordt naar Piazza San Marco gebracht, waar een grote menigte de executie bijwoont. Doge Loredan geeft persoonlijk het bevel aan de beul die Piero Fasiol, bakkertje van San Paternian onthoofdt.
Niet veel dagen later, wordt toevallig de ware moordenaar ontmaskerd. Uit spijt het arme bakkertje ten onrechte veroordeeld te hebben, wordt de magistratuur van dan af veel voorzichtiger om te beslissen over het iemands leven.
Alle kennissen of diegenen die hem schuldig achtten komen aan een vreselijk einde: Annetta sterft in armoede, graaf Barbo, ook schuldig bevonden, wordt gewurgd tijdens een avondmaal, Doge Loredan sterft op 86-jarige leeftijd aan een ziekte, mevrouw Barbo sterft in 1507 aan tuberculose.
Het is de vloek van het Bakkertje.
Dit verhaal (Il Fornaretto di Venezia) werd verfilmd en in theaterstukken opgevoerd.
