We zaten in de wachtkamer van de dokter. Een wachtkamer zoals alle andere, met gammele stoeltjes, verdroogde kamerplanten en stapels verouderde weekbladen uit de categorie roddel en achterklap. Materiaal dat je thuis niet zou willen lezen, maar dat je bij dit soort gelegenheden uit verveling en ter afleiding gedachteloos doorbladert. En in dit geval kenden we de meeste ‘beroemdheden’ (Bekende Italianen, BI’ers) ook nog niet eens.
Toch was het interessant om te zien in welke compromitterende en opwindende situaties de Italiaanse paparazzi ze wisten vast te leggen. Afgaand op de smeuïge verhalen in de ‘blaadjes’ moesten we vaststellen dat het leven van een beroemdheid overal ter wereld hetzelfde is.
Aan de muur van de wachtkamer hingen aankondigingen over de jaarlijkse griepprik en ander voorlichtingsmateriaal. Een ervan ging over de maffia. Een fonds dat slachtoffers van de maffia ondersteunde, deed een beroep op de hulp van de aanwezigen.
Het was vrijdagmiddag en we waren de enige aanwezigen in de wachtkamer. De dokter hield in het dorp Montecalvo Versiggia met zijn zeshonderd inwoners alleen op dinsdag en donderdag spreekuur. Wij kwamen dan ook niet om redenen van lichamelijke aard, al gingen we wel met ons water naar de dokter.
Frazione Spagna
Wij wachtten namelijk op de komst van de architetta van de gemeente, Roberta. Zij zou ons informeren over bouwvergunningen, bestemmingsplannen en wat dies meer zij. Dit in verband met onze aanstaande koop van het huis in de frazione Spagna. Met haar oordeel stond of viel ons droomplan, dus het was toch een spannend bezoekje.
Het gemeentehuis ligt in het ‘centrum’ van Montecalvo Versiggia, de frazione Crocetta, die zelf niet meer dan een gehucht van een tiental inwoners is. Hier vind je geen hoogbouw of moderne architectuur. Nee, er zijn alleen wat meer of minder gerestaureerde huizen met al dan niet verwaarloosde tuintjes. En mooie doorkijkjes over de heuvels, bekleed met wijngaarden.
De naam Crocetta betekent kruisje of kruising want de frazione ligt aan een driesprong van doorgaande wegen. Ooit werd dit als een belangrijk verkeersknooppunt beschouwd. Er was vroeger een herberg, daar waar nu restaurant La Verde Sosta gevestigd is. Daar zwaait kokkin Grazia de scepter, samen met echtgenoot Giuseppe (voor de vrienden: Pino), die je graag het menu a voce voordraagt. Jouw keuze beloont hij steevast met het luide buonissimo van zijn basstem.
Niet ver van de driesprong bevinden zich de kerk, het kerkhof en het kasteel van Montecalvo Versiggia. Van recenter datum zijn het officiële uitzichtpunt, voorzien van zitbankjes en een mozaïek van het gemeentewapen: een glas spumante, bubbeltjeswijn. Dichtbij ligt het kapelletje van de Madonna van de Druivenoogst en het Kurkentrekkermuseum, wereldberoemd in Montecalvo Versiggia en omstreken.
Crocetta en zijn gehuchten
Crocetta is maar een van het zestigtal gehuchtjes dat samen deze agrarische gemeente vormt. De namen van de frazioni hebben allemaal een historische oorsprong (soms zijn ze vernoemd naar één specifiek huis) en de opsomming ervan vormt een kleurrijk geheel: Bagarello, Borgogna, Bosco, Ca’ Bella, Ca’ Galeazzi, Ca’ Grande, Ca’ Michele, Ca’ Nuova, Ca’ Rossini, Canerone, Capoluogo, Carichetta, Carolo, Casa Bassani, Casa Chiesa, Casa Galotti, Casa Ponte, Casa Sartori, Casa Tessitori, Casa Torregiani, Casa Zambello, Casaleggio, Casella, Casone, Castello, Castelrotto, Cerchiara, Colcio, Colombara, Colombato, Costa, Costiolone, Croce, Croce Bianca, Crocetta, Crocioni, Fontanino Ninetta, Francia, Frenzo, Lanzone, Lardera, Marchisola, Michelazza, Moglialunga, Molino Nuovo, Mussolengo, Piane, Pianoni, Poggio, Poggiolo, Poggione, Pornenzo, Pratello, Remolato, Sasseo, Savoia, Schiavica, Spagna, Spinola, Stallarola, Tromba, Valazza, Valdonica, Versa, Versiggia.
De naam Spagna, van de frazione waar ons huis ligt, verwijst naar het onderdeel van het Napoleontische leger dat hier ooit tijdelijk bivakkeerde.
Architetta Roberta
We moesten een kwartier of drie wachten op Roberta, die maar een deel van haar tijd voor deze kleine gemeente werkte. Ze kwam nu van een andere gemeente waar ze dezelfde functie vervult. En daar liep het uit. Het wachten was de moeite waard, want onze architetta bleek erg hulpvaardig en doortastend. Dossiers werden opgediept, plattegronden uitgevouwen. En als er haar iets niet duidelijk was, riep ze gewoon een vraag over de gang naar een collega. Vraag: “Deze mensen mogen toch gewoon een B&B beginnen in een woonhuis of niet?” Antwoord: “Ja, ja, daarvoor is geen vergunning nodig.” Of: “Heb jij daar de plattegronden van het bestemmingsplan? Maak dan even een kopie voor deze heren, wil je?”
Gelukkig bleken er geen onoverkomelijke belemmeringen of onheilspellende bouwplannen voor kerncentrales, snelwegen, afvalverbrandingsinstallaties of tracés voor hogesnelheidstreinen te zijn. Zelfs voor aardbevingen hoefden we niet te vrezen: volgens de provinciale verordeningen hielden die bij de grens van de provincie Pavia op. Er waren namelijk geen officiële voorzieningen die daarmee rekening hielden.
