Deel 6 – En nog een beetje Milanese geschiedenis
Enkele metrohaltes verder bevindt zich de Navigli wijk. Geen lawaai van Formule 1 wagens, geen supportersfeest maar wel het nodige euforische geroep tijdens de training van de roeiers van de Canottieri San Cristoforo club, die gevestigd is aan de Navigli. Uno, due, voga…
Navigli betekent letterlijk ‘kanalen’. Ooit was dit een bloeiende haven en het economische hart van Milano. Via verschillende kanalen stond de stad Milano in verbinding met rivieren, meren en de zee.
Het eerste kanaal dat hier aangelegd werd, was Ticinello. De werken startten al in 1179. Daarna volgden verschillende andere kanalen. Ze kwamen allemaal aan in de Darsena, een groot bassin dat vandaag nog steeds bestaat. De kanalen werden gebruikt om goederen aan- en af te leveren in Milano, maar ook om mensen te vervoeren.
De haven van Milano groeide zo uit tot een van de belangrijkste in Italia.
Twee overgebleven kanalen
De tijden veranderden en de kanalen werden steeds minder gebruikt. Met de komst van auto’s en vrachtwagens werden ze overbodig. De haven van Milano was niet langer een efficiënte manier om goederen te vervoeren. Veel kanalen werden gedempt en in 1979 verliet de laatste boot de haven van Milano.
Twee kanalen in het havengebied bleven gespaard: het Naviglio Grande en het Naviglio Pavese. De arbeiderswijk die zich tussen de kanalen bevond, is vandaag een hippe buurt vol kunstgalerijen en leuke adresjes. Het is ook een van de belangrijkste uitgaansgebieden van Milano.
Het bekendste straatje in Navigli is de Vicolo dei Lavandai, aan het kanaal Naviglio Grande. Hier deden de Milanese vrouwen in de 15e eeuw hun was. De straat wordt geflankeerd door kleine woningen waar vroeger altijd was hing te drogen. Vandaag hebben kunstzinnige Italianen hun intrek genomen in de oude arbeidershuisjes.
Uiteraard moet er in deze buurt gegeten, gedronken en geflaneerd worden.
Op het terras van osteria Papa’ Nicola in de buurt van ons hotel ontmoetten we weer twee vrolijke Amerikaanse dames uit Washington DC. “You are also on a girlstrip?” en ze vroeger er ineens bij of ze een selfie mochten nemen met ons er bij. Voor hen ook weer Europa in een notendop alsof het een dagtripje door Vlaanderen is.
Einde van het mooie liedje – 9 september 2023
Dat mooie liedjes niet blijven duren is een eeuwenoud cliché maar ook de onverbiddelijke realiteit.
Een vriendelijke receptionist (die waren er ook in ons hotel) bestelde voor ons een taxi. Blijkbaar had hij niet vermeld dat we naar de luchthaven wilden. Want de behulpzame man vroeg ons: “En dames, waar rijden we naartoe?”. Alsof we iets anders zouden durven zeggen en braaf als we zijn (sic) hielden we ons aan ons einddoel Aeroporto Milano Linate.
Over souveniertjes is er weinig te vertellen wegens plaatsgebrek. Kleine spullen moffel je tussen grote spullen. Geen “sjakossen” dit jaar. Die kopen we in Le Marche!
Aereo Bruxelles, ora 12:00: annulato! Onze vlucht, ora 13:15 was op tijd. En daar was het kleine vliegtuig weer, zelfde procedure… Een Belgische trein naar Aarschot en mijn trouwe taxichauffeur was alweer present om ons op te halen.
Italia: zolang we kunnen, keren we were…
