Het Eurovisiesongfestival bestaat sedert 1956, en Italië was er van bij de start bij. Nochtans heeft de liefde van Italië voor dat songfestival in de loop der jaren zijn hoogtes en laagtes gekend. Het festival dat populairder is dan eurosong, is vanzelfsprekend het festival van San Remo. Meer nog, tijdens het eerste decennium in het bestaan van het Eurovisiesongfestival was het voor Italië gebruikelijk om aan te treden met de winnaar van het San Remo-festival.
Wess & Dori Ghezzi waren een muzikaal zangduo bestaande uit de Italiaanse Dori Ghezzi (1946) en Wess, geboren Wesley Johnson (1945-2009). Wess was een tot Italiaan genaturaliseerde Amerikaan. Ze deelden in hun muzikale carrière dezelfde platenmaatschappij, Durium.
Wess had enkele kleine successen achter de rug als lid van Rocky Roberts’ Airedales, en zat in een mindere periode. Hetzelfde kon je zeggen van Dori Ghezzi. Haar grootste succes, Casatschok lag alweer enkele jaren (1969) achter haar. In 1972 stelde Wess voor om een duet op te nemen. Dat werd Voglio stare con te, een cover in het Italiaans van United we stand, liedje van de Brotherhood of Man. Partner voor het duet werd Dori Ghezzi. Zij lag immers onder contract bij dezelfde platenmaatschappij, Durium.
Voglio stare con te kende een groot succes. De combinatie van de stemmen van beide artiesten werkte. Wess had een eerder zachte, bluesachtige stem die contrasteerde met de kristalheldere stem van Dori Ghezzi. De platenmaatschappij besloot volop de kaart te trekken van het duo. Goede keuze, zo bleek, want ze werden een van de meest succesvolle en beroemde artistieke koppels in de popmuziek van de jaren zeventig.
Deelname Eurosong
In 1973 nam het duo met het lied Tu nella mia vita deel aan het Sanremo Festival. Hoewel Peppino di Capri het festival dat jaar won, behaalden ze wel de eerste plaats qua verkoop. Het jaar daarop wonnen ze Canzonissima met het lied Un corpo e un’anima. In 1975 vertegenwoordigden Wess & Dori Ghezzi Italië op het 20e Eurofestival in Stockholm. Het lied Era was uitgekozen, geschreven door Andrea Lo Vecchio (voor de tekst) en Shel Shapiro (voor de muziek). Shapiro trad zelf ook op als tweede arrangeur samen met Natale Massara. Deze laatste zou ook fungeren als dirigent tijdens het festival.
Uiteindelijk behaalden ze de derde plek met 115 punten. werden met Era van Lo Vecchio-Lubiak/Shapiro. In hetzelfde jaar namen ze deel aan het Internationale Festival van Lichte Muziek in Venetië met het romantische lied È l’amore che muore met tekst van Piccarreda.
Het muzikale duo stopte met gezamenlijk muziek maken in 1979. Ze gaven de voorkeur om hun solocarrières opnieuw voorrang te geven.
https://www.youtube.com/watch?v=XZHSnz5nKyQ
