Het Eurovisiesongfestival bestaat sedert 1956, en Italië was er van bij de start bij. Nochtans heeft in de loop der jaren de liefde van Italië voor dat songfestival zijn hoogtes en laagtes gekend. Het festival dat populairder is dan eurosong, is vanzelfsprekend het festival van San Remo. Meer nog, tijdens het eerste decennium in het bestaan van het Eurovisiesongfestival was het voor Italië gebruikelijk om aan te treden met de winnaar van het San Remo-festival.
Voor het songfestival van 1990 in Zagreb had de RAI aanvankelijk de band Pooh in willen sturen. Je raadt het al, zij hadden dat jaar het San Remo-festival gewonnen. De groep had andere plannen: zij trokken op wereldtournee en waren daardoor niet beschikbaar voor Eurosong. De RAI besloot dan om de tweede van San Remo te sturen. Dat was Toto Cutugno.
Cutugno had op dat moment al een behoorlijke staat van dienst, ook buiten de eigen landsgrenzen. In 1980 had hij het San Remo-festival gewonnen. Daarnaast had hij muziek geschreven voor onder anderen Mireille Mathieu en Johnny Hallyday. Zijn lied L’italiano was eveneens een succes in verschillende Europese landen. Voor het songfestival schreef en componeerde hij het lied Insieme: 1992, dat verscheen op zijn langspeler Gli amori.
Het was de periode van de Europese eenwording, en dat inspireerde verschillende Eurosonginzendingen. De val van de Berlijnse Muur had dit onderwerp voortdurend onder de aandacht gebracht, en logischerwijs ook artiesten geïnspireerd. Zo bijvoorbeeld Oostenrijk (Keine Mauern mehr), Noorwegen (Brandenburger Tor), Duitsland (Frei zu leben) en winnaar Italië. Het getal 1992 in de titel van Cutugno’s lied verwees immers naar het jaar waarin de oprichting van de Europese Unie was voorzien.
Cutugno moest zijn lied voor het songfestival wel nog inkorten. In zijn originele versie duurde het ruim vier minuten, één minuut langer dan de toegestane drie. Cutugno werd vooraf niet meteen als een kanshebber op de overwinning beschouwd. Maar hij verraste vriend en vijand door tijdens de puntentelling beter te scoren dan de favorieten Frankrijk en Ierland. Tot verrassing van velen kwam Toto Cutugno uiteindelijk als winnaar uit de bus. Liefst 26 jaar na de overwinning van Gigliola Cinquetti werd hij zo pas de tweede Italiaanse overwinnaar van het songfestival.
Het lied leidde daarna zijn eigen leven, en al was het niet immens populair in eigen land, het scoorde goed in Oostenrijk, Zwitserland, Frankrijk en Nederland.
