Italië is al sinds enkele jaren het grootste wijnproducerende land ter wereld. Niet alleen dat, Italië heeft ook het grootste aantal autochtone druivensoorten ter wereld. Naar schatting zouden er meer dan 2000 soorten druiven zijn. In deze reeks bekijken we de bekendste autochtone druivenrassen van Italië.
Uva di Troia is een oude variëteit met paarse schil die voorkomt in Puglia. De druif is genoemd naar de Pugliaanse stad Troia, die (volgens de legende) werd gesticht door Diomedes na de belegering en plundering van het oude Troje. Het ras heeft ook een aantal synoniemen, waaronder Nero di Troia en Sumarello.
Uva di Troia heeft de neiging weinig op te brengen, wat er deels toe heeft bijgedragen dat het ras in de loop der jaren steeds minder is gaan groeien, ondanks het feit dat er vollere wijnen van goede kwaliteit worden geproduceerd. Uva di Troia wijnen zijn over het algemeen droog met een hoog alcoholgehalte en een gematigde zuurgraad. Het ras produceert grote, compacte trossen van middelgrote, dikke schil bessen, een kenmerk dat Uva di Troia wijnen een goede structuur en tannines geeft. Typische aroma’s zijn framboos, kers, donkere bosvruchten en pruimen tot zoethout en specerijen.
Uva di Troia is toegestaan in een aantal DOC kwaliteitswijnen, waaronder Rosso Canosa, Rosso Di Cerignola, Orta Nova, Castel del Monte en Cacc’e Mmitte di Lucera. Het aandeel van de druivensoort in deze rode en roséwijnen varieert van 10 tot 100 procent, wat betekent dat de druivensoort zowel in enkele cépagewijnen als in assemblages wordt aangetroffen. De meest voorkomende assemblagepartners zijn Bombino Nero, Montepulciano en Sangiovese.
Het ras is goed aangepast aan het hete, mediterrane klimaat. Buiten Puglia zijn er weinig of geen producenten die Uva di Troia wijnen produceren.
