“België, 1924-1939
“Clemens Micara kijkt op zijn horloge: twaalf uur. Hij zou willen teruggaan in de tijd of heel ver de toekomst in, weg van de vreselijke laatste uren die door zijn hoofd bonken. Het is opnieuw beginnen sneeuwen en het voetpad is glad. Micara zet voorzichtig de ene stap na de andere en denkt aan zijn vriend: ze zullen nooit meer na een concert samen op straat lopen.
In het Café de la Couronne op de hoek zijn alle tafeltjes bezet, de mensen zitten druk te praten. “Garçon, champagne”, hij hoort het hem nog zo zeggen. de enthousiaste levensgenieter, de beroemde componist, de maestro , Giacomo Puccini.
Hij denkt aan de weggezonken ogen van Puccini en tast naar de partituur. De maestro had zich neergelegd bij de goddelijke wil en had aan hem zijn muzikaal testament willen toevertrouwen. Ze wisten beiden dat de taal van de muziek onsterfelijk is en zijn muziek mocht niet verloren gaan.”
uit “De wijn van Clemens”
Clemens Micara
Micara, je leest een Italiaanse familienaam die leuk klinkt. Maar je staat niet meteen stil bij wat er achter die naam schuilt. Als je door de straten van Frascati wandelt, merk je meteen dat er hier wel heel veel Micara’s hebben gewoond en wonen. Een kardinaal uit de 18de eeuw, een restaurantje, een vastgoedmakelaar, een wijngaard, een burgemeester. Maar de meest intrigerende is wel Clemens Micara.
Hij werd geboren in een rijke familie van Frascati met soliede kerkelijke tradities. Hij ging op jonge leeftijd naar het seminarie en werd in 1923 apostolisch nuntius in Brussel. Als geapprecieerde cellist nam hij deel aan de muziekavonden van Koningin Elisabeth. Zo werd hij een persoonlijke vriend van Giacomo Puccini, die hij bijstond in de laatste periode van zijn leven. Teruggekeerd in Italië was hij bevriend met kardinaal Montini, later Paus Paulus VI. Hij bouwde kerken en was lang kardinaal-bisschop van Velletri, een stadje van de Castelli Romani.
In Frascati is met hem ook een stukje België geïmmigreerd. Als je het stadje nadert vanuit Rome, zie je op een bepaald punt een bord langs de weg “Villaggio belga”: het werd gebouwd door een Belgische industrieel, in samenwerking met diezelfde kardinaal Clemens Micara.
Micara stierf, na een lange ziekte, op 11 maart 1965 op 85-jarige leeftijd. Zijn graf bevindt zich in Rome, in de basiliek van Santa Maria sopra Minerva, de kerk bij het Pantheon met de mooie zuil met het olifantje. En hij is het die zijn naam heeft gegeven aan de intrigerende wijn Clemens van Casale Marchese.
Casale Marchese
Een oude geschiedenis, een tijdloze passie.
De reis van dit eeuwenoud landgoed begint in de jaren 1300 in een document van paus Bonifatius VIII. Maar het is 250 jaar later in de Renaissance dat de Casale de woning werd van Emilio de’ Cavalieri, componist en organist, de markies die zijn naam aan het landgoed heeft gegeven.
Sindsdien is de Casale haar artistieke roeping trouw gebleven en heeft kunstenaars, dichters en schrijvers geïnspireerd. De wijnboerderij heeft dan ook een buitengewoon panorama, omringd door hectaren wijngaarden en eeuwenoude olijfbomen. Het ligt ondergedompeld in het DOCG- gebied van de Frascati-wijnen. Een land waar altijd al wijn werd verbouwd, zoals de Romeinse censor Marco Porzio Catone al in de 3de eeuw voor Chr. aanraadde om hier wijnstokken te planten.
Je bent hier op een van de oudste plaatsen ter wereld waar wijn werd geproduceerd aan de voet van de berg Tusculum. De familie Carletti die al bijna twee jaar eigenaar van de Casale is, hernieuwt deze traditie iedere dag weer met proeverijen en events, rijk aan cultuur en respect voor de natuur met een exclusief gebruik van producten met een laag impact op het milieu.
Je kunt je laten doordringen van de sfeer van de oude wijnkelder uit de 18de eeuw. Of luisteren naar de verhalen van de familie. Ook de wijn Clemens, met een rijk en intens fruitig boeket van Malvasia en Chardonnay druiven, is een deel van die familiegeschiedenis, opgedragen aan Clemens Micara, een van de kardinalen van de familie. Neem een fles mee naar huis en geniet ervan met een vissoep, wit vlees, gebakken vis met aardappelen of met een risotto met cantharellen, zoals Donna Rufina, een bejaarde nobildonna van Frascati, aanraadde.
Giacomo Puccini
Puccini, de beroemde operacomponist, was ook een levensgenieter en een grote amateur van champagne. Op de heuvels aan het meer van Massaciuccoli, een verborgen hoekje romantiek in de provincie van Lucca, de Toscaanse kuststreek Versilia, wordt zelfs een “champagne van Puccini” geproduceerd.
Hier, waar het meer en de wijnranken naar elkaar ogen, heeft Giacomo Puccini gewoond, in een oude wachttoren, de Torre del Lago, en hier heeft hij zijn derde opera Manon Lescaut geschreven.
De man van de Puccini-champagne is Ido Mariani die in 2011 de eerste fles Segreto Brut, een champagne méthode traditionnelle, op de markt heeft gebracht. 80% Pinot Noir en 20% Chardonnay. In de Tenuta Mariani, een agrotoerisme in Toscaanse stijl op de wijnroute van Lucca temidden van acht hectaren wijngaarden en olijfbomen, ontdek je ter plaatse de witte, rode en rosé Segreti del Castello en geniet je van de frisse, fruitige Segreto Brut bij het aperitief of bij een verse gefrituurde vis.
