Niet iedereen is avontuurlijk aangelegd. Toch jagen een aantal mensen hun droom achterna, ongeacht de gevolgen. Zo heb je mensen die jarenlang stiekem een droom hadden echt te gaan wonen in hun favoriete land Italië. Intussen heb je in alle regio’s van Italië wel Nederlandstaligen die zich daar definitief gevestigd hebben. Wat is hun verhaal? Hoe snel hebben ze zich aangepast? Wat missen ze het meest van hun thuisland? Volg deze reeks alleen op taste-italy.be !
Vandaag is het de beurt aan Desiree, die in Rome woont.
Mijn naam is Desiree, ik ben 33 jaar en geboren en getogen in Tilburg. Brabant dus. Ik ben altijd beter geweest in talen dan in bijvoorbeeld wiskunde. Dus heb ik voor twee taalgerelateerde opleidingen gekozen. Allereerst heb ik International Tourism & Leisure Management aan de Rooi Pannen gestudeerd. Vervolgens, om ook de businesskant beter te leren kennen, International Business and Languages. Dankzij deze opleidingen heb ik stage gelopen in vele verschillende landen zoals Griekenland, op Lanzarote, UK, en Frankrijk. Uiteindelijk in de wijnwereld terecht gekomen, bij Jean Arnaud Wijncom in Tilburg. Vier superleuke jaren gehad, heerlijke wijnen van over de hele wereld ingekocht en geproefd.
Vervolgens eind 2014 kreeg ik weer ‘last’ van de reiskriebels. Ik ben gaan plannen en mijn flatje in Tilburg opgezegd. Het idee was om Italië rond te reizen, vervolgens met de trein richting Barcelona, een deel van Spanje rondreizen (om mijn Spaans te gebruiken) en dan door naar Portugal. Om daar wellicht een baan te vinden om de spaarrekening weer aan te vullen.
Rome
Mijn beste vriendin was net in Rome aangekomen om als au pair aan de slag te gaan. Zij nodigde me uit naar Rome voor een lang weekend om even te filosoferen over mijn ideeën. Zo gezegd, zo gedaan en tijdens een wandeling in Villa Borghese zegt ze tegen mij: ”waarom kom je niet ook naar Rome?”. Om te wonen en werken uiteraard. Na een langer weekend dan gepland was ik om. Ik kwam thuis bij mijn lieve ouders en ik was in tranen. “Ik moet terug”, zeg ik. “Vraag me niet waarom, ik kan het niet uitleggen, maar het voelde als thuis”. Het was mijn eerste keer in Rome, mijn tweede keer in Italië. Eerder in Italië was ik 13 op reis aan het Gardameer met mijn ouders.
In het begin ging alles supermakkelijk. Ik had een nieuwe huurder voor mijn appartement in Tilburg. Ik had een kamer gevonden in Rome. Bovendien, kreeg ik de dag voordat ik zou vliegen een email terug van een sollicitatie bij een B&B in de wijk Celio. Of ik op gesprek wilde komen een week erna. Dat was het begin van mijn nu inmiddels 6 jaar avontuur in Italië.
Droomjob
Inmiddels ben ik zes keer verhuisd in zes jaar, maar ook dat hoort erbij. Voor Covid19 was ik werkzaam bij een touroperator in Rome, Through Eternity Tours. Hier was ik office manager en organiseerde ik samen met ons team tours met professionele gids doorheen heel Italië. We organiseerden het gehele traject behalve hotels en vluchten. Zodra onze gasten in Italië aankwamen, verzorgden we alles. Dit was echt een droomjob voor mij: heel veel contact met klanten, maar ook met de locals hier. Gidsen, chauffeurs, restaurants, museums noem maar op. Plus, je helpt mensen met het plannen van hun droomreis naar Italië. Alleen maar leuk dus.
Nu ligt toerisme natuurlijk tijdelijk even stil, en ben ik als Freelancer aan de gang gegaan. Ik hou van werken en bezig zijn en nieuwe dingen leren, dus dat kwam goed uit. Sinds ik helaas weg ben gemoeten bij Through Eternity Tours ben ik begonnen met vertalen (NL-EN, EN-NL), transcriberen en werk ik aan een project als SEO content writer. Zodra het toerisme weer op gang komt in Italië, hoop ik wel weer terug te mogen komen bij Through Eternity Tours. Ik heb een zeer goed contact met de eigenaar van het bedrijf en dit staat ook zeker in de planning.
Taalstudie
Dankzij mijn internationale opleidingen wist ik van mezelf al dat ik het heerlijk vind om nieuwe culturen, gebruiken, talen etc te leren kennen. De eerste maanden in mijn nieuwe thuisland waren dan ook één groot avontuur. Mijn eerste appartement dat ik met één andere persoon deelde, bleek geen succes te zijn. Maar eerlijkheidshalve beken ik dat ik dat appartement alleen online had bekeken en de eigenaar via skype gesproken. Gelukkig is alles goed gegaan, geen horrorverhalen. Maar een appartement fysiek bekijken is toch wel prettig.
Verder ben ik gelijk begonnen met een intensieve cursus bij Kappa Language school. Dat was perfect voor mij: laagdrempelig, bij het begin begonnen uiteraard. Het was ook bijna privéles, want het was ik en een ander meisje uit Nieuw-Zeeland. Met haar ben ik toen naar evenementen gegaan die Kappa organiseerde en zijn we bevriend geraakt. Ik ben zelfs naar haar prachtige bruiloft geweest.
Ik ben bij de B&B aangenomen, als part-time receptioniste (ideaal, want tijd om te werken en tijd om te studeren 😉 én natuurlijk tijd om Rome te ontdekken). De B&B was een vintage, retro B&B superleuk ingericht en ze hadden zich nèt gefocust op de Belgische markt.
Officiële residentie
Het scheelde natuurlijk enorm dat mijn beste vriendin uit Tilburg er al zat. Samen hebben we Rome ontdekt, dagtripjes gemaakt naar bijvoorbeeld Frascati, Tivoli, of de zee. In het weekend standaard lekker aperitieven en prosecco’s drinken in een leuke kroeg. When in Rome right?
Administratief is het mij niet altijd makkelijk verlopen. Zoals ik al zei ik ben best een aantal keer verhuisd, omdat het elke keer toch net niet ideaal was. Een groot punt was een legaal wooncontract te verkrijgen voor het aanvragen van de residentie. Nu heb ik een fantastisch appartementje in het Colli Albani gebied, op de derde verdieping, super dicht bij het enorme Cafarellapark. De eigenaar heeft mij een contract gegeven dus na bijna 3 jaar in Italië kon ik mijn residentie hier regelen. Ook mijn Italiaans rijbewijs ligt al bijna 1,5 jaar ergens op een kantoor, te wachten op ik weet niet wat.
Mijn aanvraag bij de ASL, het gezondheidssysteem van Italië heeft ook redelijk wat moeite gekost. Helaas ben ik het weer kwijtgeraakt, omdat ik geen officieel werkcontract meer heb.
Tripjes
Ik woon in Italië! Het grootste voordeel. Ik ben verliefd op de architectuur van de stad, het eten uiteraard, de manier van leven, het volop genieten van het leven. Heerlijk buiten zijn in de zomer, genieten van een hapje en een drankje met vrienden. Ik hou ervan om zodra het kan buiten Rome te gaan. Firenze, Frascati, Tivoli, het strand in de buurt bij Rome voor een dagje, Ostia Antica, maar ook Abruzzo is favoriet.
Ik vind het ook heerlijk om weer een nieuwe taal te leren. Mijn Frans en Spaans, die ik tijdens mijn opleiding heb geleerd zijn nu natuurlijk helemaal naar de achtergrond verdwenen. Maar ik vind Italiaans een onwijs mooie, maar wel moeilijke taal. Ik ben nu na een aantal verschillende cursussen in groepsverband te hebben geprobeerd, aan de slag gegaan met een geweldige privé lerares, Eloise. Eénmaal in de week, met huiswerk (wat ik altijd vergeet te maken tot de dag voor de les, geweldige student NOT, beetje verleerd denk ik. En ik merk heel veel verschil.
Ook een voordeel is dat iedereen me wil komen opzoeken. Italië is wat dat betreft een goede keuze. Sommige vriendinnen en een nichtje van me zijn al vier keer langsgekomen en zijn het zeker nog vaker van plan. Met hen kan ik dan andere plekken ontdekken, of bijvoorbeeld voor de 400ste keer door het Forum banjeren of de Dome van de Sint Pieter beklimmen!
Moeilijke taal
Ik sprak en spreek de taal nog niet vloeiend. Ik doe mijn best, ben echt wel gemotiveerd. Maar het is voor mij geen gemakkelijk taal. Dit helpt natuurlijk niet bij het regelen van bureaucratische dingen, en in het begin was het lastig om Italiaanse vrienden te maken.
Mijn familie en vrienden zijn mijn grootste gemis. Ik heb een hele goeie band met mijn ouders. Ik ben opgevoed met een hoop gezelligheid thuis en ben ook altijd weer welkom thuis. Ook mijn vriendinnengroep in Nederland mis ik enorm, want je mist bepaalde gebeurtenissen, bruiloften, geboortes, babyshowers, en dergelijke. Je kunt helaas niet voor elke gebeurtenis eventjes terug. Dus die contacten en het onderhouden ervan, dat is soms lastig. Maar dankzij de moderne technologie gelukkig wel goed te doen.
Ook mis ik som de makkelijkheid waarmee ik in Nederland iets kon regelen of aanvragen Het is natuurlijk mijn moedertaal. Maar ook de bereikbaarheid van officiële instanties en het feit dat je niet drie keer verschillende verhalen over een bepaald issue te horen krijgt. Dat is toch wel heel lekker als je iets wil regelen. Ik weet natuurlijk ook lang niet alles over de Italiaanse wet- en regelgeving. In Nederland ook niet, maar toch is dat makkelijker uit te vinden dan soms in Italië.
Terugkeren naar Nederland? Ik zeg nooit, nooit, maar ik heb op dit moment wel het gevoel dat ik liever in Italië woon. Ondanks dat het er niet makkelijk is qua salarissen, woon- of werkcontracten, dingen regelen, ben ik er nu supergelukkig.
Als ik dit schrijf ben ik bijvoorbeeld bijna twee maanden in Nederland vanwege kerst en omstandigheden, en ik ben continu in tweestrijd. Ik mis Rome, ik ben constant in contact met mijn vrienden groepje daar, wil graag terug natuurlijk. Tegelijk ben ik zo dankbaar dat ik nu heerlijk tijd kan doorbrengen met mijn papa en mama. Normale dingen zoals ontbijt, thuiswerken, avondeten, filmpje kijken etc is zoveel gezelliger nu!
Je kunt Desiree bereiken via haar Facebookpagina
