Franse Italiaan of Italiaanse Fransman?
Abarth bouwde vooral in de jaren zestig veel sportieve auto’s vaak op basis van zowel koetswerken als motoren van bestaande fabrikanten. Fiat is wel de bekendste, maar ook een Porsche, Ferrari of Cisitalia kon door Abarth worden aangepast om nog sportievere prestaties te leveren.
Begin jaren 60 stond Abarth op het toppunt van zijn roem na diverse overwinningen in wedstrijden. De naam Abarth stond synoniem voor stevige prestaties. De band met Fiat was reeds sterk, zeker, maar Abarth veroorloofde zich nog steeds enkele zijstapjes. Zo richtte hij zijn pijlen ondermeer op het Franse Simca. Abarth paste gewoon het succesrecept toe dat hij gebruikte voor Fiat: neem een populair model (voor Fiat de 500 en 600) en maak dit seriemodel beter. De fabrikant uit Poissy, ooit ontstaan uit Fiat, had sinds 1961 de succesvolle Simca 1000 in zijn programma. Tijdens het Autosalon van Turijn in 1963 presenteerde Abarth een aangepaste, snelle versie van deze 1000 in vier verschillende uitvoeringen: een basis 1150, een 1150 S, 1150 SS en tenslotte de 1150 Corsa.
De wagen waar we het hier over hebben, is het topmodel, de 1150 Corsa. Met de nodige technische aanpassingen haalde Abarth een topsnelheid van 170 km/u uit deze kleine wagen. De foto’s bij dit artikel zijn getuigen van een uniek stuk, en dat mag je letterlijk nemen: het is het enig overgebleven exemplaar van het topmodel “1150 Corsa”, te bewonderen in het Abarth Works Museum van Guy Moerenhout in Lier.
Uiterlijk was de auto herkenbaar aan een rood embleem op de achterzijde. De versies S, SS en Corsa hadden een afwijkend front met een grille. Dit in verband met de plaatsing vooraan van de radiator wat zorgde voor een betere koeling en daardoor voor betere prestaties. De ‘normale’ 1150 had de radiator immers achterin bij de motor en had de grille vooraan bijgevolg niet nodig. Op de neus zit eveneens een rood embleem met de tekst “Simca Abarth 1150”.
Bij de drie snelste versies was dit aangevuld met een roostertje waarin het embleem met de schorpioen was geplaatst. Simca zelf had geen interesse om deze vier modellen te verkopen, mede door de invloed van Chrysler. Hierdoor was Abarth genoodzaakt ze zelf aan de man te brengen: zo werd een Fransman toch een Italiaan…
Het hier afgebeelde model heeft een heel aparte geschiedenis, die we u niet willen onthouden. Tijdens een bezoek aan Finland kwam het Guy Moerenhout ter ore dat er nog ergens in een garage een Abarth Simca 1150 stond. Bleek het dit unieke exemplaar te zijn, die op naam stond van de Finse Simca-invoerder en was omgebouwd voor Finse races op ijspistes. Daartoe was de versnellingsbak aangepast naar slechts twee versnellingen. Toch had de importeur ook de originele zesversnellings-bak goed verpakt weggeborgen. De wagen bleek een kleine legende in Finland, en was gebruikt door diverse lokale piloten. Toen Moerenhout de wagen exporteerde naar België, gaf dit in Finland behoorlijk wat ophef, met een reportage op de Finse tv op de koop toe.
Met dank aan Albert Brouwer en Remo Varkevisser.
Dit artikel verscheen in Buonissimo magazine nr 1 uit 2013.
