* 29-11-1797 (Bergamo) – † 08-04-1848 (Bergamo)
Donizetti werd geboren in Bergamo, als telg van een eenvoudige familie. De familie staat niet bekend als muzikaal, wel kreeg hij een uitstekende opleiding van Johann Simon Mayr (1763-1845), kapelmeester in Bergamo. Vanaf 1815 gaat hij naar Bologna waar hij les krijgt van Mattei Stanislao (die ook Rossini een opleiding gaf). Al op jonge leeftijd viel hij op door het grote gemak waarmee hij melodieën en complete composities uit de pen liet vloeien en ook door bekwaamheden die aan Mozart deden denken. Donizetti was bijzonder productief en heeft zo`n zeventig opera`s op zijn naam staan.
Vliegende start
Zijn eerste opera ging in 1818 te Venetië in première en verraadt de grote invloed van Rossini. Na de première van zijn opera Zoriade di Granata in 1822 besloot hij om zich hoofdzakelijk aan de opera te wijden, en met verve. Een groot aantal opera`s volgden, soms tot 4 per jaar. Natuurlijk werden niet al zijn opera`s bekend (wat niets zegt over de muzikale kwaliteit) of waren ze even succesvol. Zo was bvb. de première van Maria Stuarda in 1834 in Napels een fiasco.
De grote doorbraak voor een internationale carrière kwam in Milaan met Anna Bolena in 1830, L`Elisir d`amore in 1832 en met Lucretia Borgia in 1833.
Het succes van zijn meesterwerk Lucia di Lammermoor in 1835 in Napels bezorgde hem een functie aan het Napolitaanse conservatorium, en deed hem triomferen over zijn rivaal Vincenzo Bellini.
Moeilijke jaren
Midden jaren ’30 ging het fout. Het was sowieso een moeilijke tijd omdat er veel cholera-epidemieën waren; mensen overleden en operahuizen sloten. Op 1 juni 1828 was Donizetti in Rome getrouwd met Virginia Vaselli, maar de 3 kinderen die ze kregen stierven allen vlak na of voor de geboorte. Virginia stierf zelf ook in haar derde kraambed in juli 1837.
Donizetti werd in deze periode vaak door hoofdpijn gekweld. Vermoedelijk was Donizetti reeds aangetast door de syfilis waaraan hij later zou overlijden.
Zijn opera Poliuto, het verhaal van een vroeg-christelijke martelaar, uit 1938 werd in Napels verboden door de censuur. De tenor die voor de hoofdrol gepland stond, pleegde zelfmoord. Bovendien werd hij ook niet verkozen als nieuwe directeur van het Real Collegio di Musica di Napoli (Koninklijke Muziekschool) te Napels.
Om al deze redenen vertrok Donizetti zwaar getroffen naar Parijs, waar hij snel en succesvol o.a. La fille du régiment (1840) en La favorite (1840) componeerde.
Hij maakte vele concertreizen. Geestesziekte (vanwege de syfilis) maakte het hem aan het eind van zijn leven onmogelijk om te werken. Ondanks enkele successen zoals Linda di Chamounix uit 1842 en Don Pasquale uit 1843, werd het laatste decennium van zijn leven door deze dodelijke ziekte bepaald. Hij bracht zijn laatste jaren door in een sanatorium en was later bij vrienden in Bergamo tot zijn dood in 1848.
Zijn begrafenis was de grootste die Bergamo ooit zou zien. In 1875 werd hij herbegraven naast zijn goede vriend Mayr in de Basilica di Santa Maria Maggiore (Bergamo). Wrang detail bij de herbegrafenis was dat een deel van zijn schedel bleek te ontbreken (uiteindelijk is dit deel teruggevonden bij de lijkschouwer).
Belangrijkste opera’s
- Chiara e Serafina (1822)
- Milia di Liverpool (1824)
- Gabriele di Vergy (1826)
- Le convenienze ed inconvenienze teatrali / Viva la mamma (1827)
- L`Esule di Roma (1828)
- Anna Bolena (1830)
- Fausta (1832)
- L`Elisir d`Amore (1832)
- Sancia di Casiglia (1832)
- Torcato Tasso (1833)
- Parisina (1833)
- Lucrezia Borgia (1833)
- Maria Stuarda (1834)
- Faliero (1835)
- Lucia di Lammermoor (1835)
- L`Assendio Calais (1836)
- Pia de`Tolomei (1837)
- Maria di Rudens (1838)
- Roberto Devereux (1837)
- La Fille du Régiment (1839)
- Le Duc D`Albe (1839)
- La Favorite (1840)
- Linda di Chamounix (1842)
- Don Pasquale (1843)
- Don Sebastiano (1843)
- Maria de Rohan (1843)
- Poliuto (1848)
- Rita, ou le mari battu (1841)
