Alcantara, het synthetische suède dat tegenwoordig voor veel autointerieurs en meubels wordt gebruikt, werd reeds in 1970 ontwikkeld. Het was een mooi en sterk materiaal maar niettemin duurde het nog vier jaar vooraleer het voor het eerst werd gebruikt in een auto.
Ultrasuede
Wie een nieuwe auto koopt en graag wat luxe wil, kiest resoluut voor een lederen interieur. Leder staat voor raffinament en gaat bovendien lang mee omdat het bestand is tegen wrijving en vlekken. Leder is echter niet goedkoop. Vandaar dat er ook andere materialen worden gebruikt zoals stof of skai (kunstleder), maar het gevoel van deze materialen komt niet in de buurt van dat van echt leder.
Daarom ontwikkelde de Japanse wetenschapper Miyoshi Okamoto voor het Japanse Toray Industries in 1970 een nieuwe synthetische vezel. De stof bestaat uit een mengeling van hechtgeweven microvezels en bestaat voor 68% uit polyester en voor 32% uit polyurethaan. Omdat de vezels uiterst dun van structuur zijn, heeft de stof een fluweelzacht aanvoelende bovenlaag. Net als leder is de stof slijtvast en gemakkelijk te reinigen en is bovendien brandvertragend. Deze vezel, ultrasuede genaamd, imiteerde suede. Suede is een materiaal dat wordt gemaakt van de binnenkant van leer. De binnenlaag van leer wordt geborsteld, waardoor het een open en fluweelzachte structuur krijgt.
Ultrasuede werd ontwikkeld om op vele vlakken gebruikt te worden, zoals mode, meubels en auto’s.
Van Japan tot Italië
In 1972 richtten Toray Industries en het Italiaanse chemiebedrijf ENI een joint venture op om dit nieuwe materiaal te industrialiseren. Als naam voor het product werd Alcantara gekozen. De naam is afgeleid van een Arabisch woord dat ‘brug’ betekent. Alcantara SPA is gevestigd in Italië, in de buurt van Rome. Het is momenteel voor 100% in Japanse handen (Toray en Mitsui). Dankzij zijn intrensieke kwaliteiten en betaalbaarheid werd Alcantara al snel een enorm succes. Bovendien is er een schier oneindig kleurenpallet mogelijk.
Bertone
Omwille van zijn kwaliteiten begon Alcantara ook de interesse te wekken van autodesigners, eerst in Italië. Alcantara was immers een mooi en modern materiaal om interieurs te bekleden, niet alleen de zetels, maar ook het dashboard, dakhemel, stuur en meer. Uiteindelijk was het het beroemde designhuis Bertone dat Alcantara voor het eerst gebruikte voor een conceptcar, de Lamborghini Bravo van 1974. De Lamborghini Bravo, ontworpen door Marcello Gandini, was een voorstel van Bertone voor een compacte Lamborghini voor een jonger publiek. Men maakte dan ook veelvuldig gebruik van het moderne materiaal voor de bekleding van het interieur.
Meer dan ooit in de mode
Sinds 1974 heeft Alcantara sterk aan populariteit gewonnen. De eigenzinnige Fiat X1/9 uit 1978 van Bertone was de eerste massa geproduceerde auto-toepassing van Alcantara, met interieurpanelen van het materiaal. Lancia begon het materiaal te gebruiken voor de luxe uitvoeringen van zijn modellen en ook Audi hapte toe. Halverwege de jaren ’90 was het een alom gebruikt materiaal. Elk jaar maakt de fabriek in Italië maar liefst 2471 hectare Alcantara.
Vergeleken met suèdeleer kan Alcantara tot 50 procent lichter zijn, is het moeilijker om te krassen of te scheuren, voelt het minder koud of warm aan en is het zeer goed bestand tegen verkleuren door de zon. Het is ook extreem gripvast, waardoor het populair is geworden voor stuurbekleding en versnellingspookknoppen. En omdat het synthetisch is, is het beter voor het dierenwelzijn.
Link naar de officiële website
