Jacqueline is Nederlandse en houdt erg veel van Italië. Ze komt er zo vaak ze kan, en leerde al doende wat Italiaans. Camping is hun ding, dat spreekt. Met haar twee relatief jonge kinderen ontdekt ze gaandeweg Italië, op een manier die je misschien niet verwacht van het doorsnee jonge gezin met kinderen. Vanaf nu deelt ze op onze website haar reisverhalen, anekdotes en tips met onze lezers.
“Dan loopt elke ochtend de buurman langs als ik de krant wil lezen” of “dan kijken je buren het eten van je bord”. Het zijn opmerkingen van mensen die ik hoor die nooit kamperen. Vooroordeel of niet? Het is niet mijn ervaring in elk geval.
Ik hou van het campingleven! Van je rust te pakken en je af te zonderen wanneer je dat wilt, maar ook van het mensen leren kennen als je daar zin in hebt. Zo ontstaan er soms ook leuke vriendschappen, soms voor een paar dagen, soms voor het leven.
Voetbal verbind
Het is juni 2010 wanneer we in het voorseizoen op Villaggio Turistico Internazionale staan, een mooie luxe camping aan zee in Bibione. Vanwege het voorseizoen is het er nog redelijk rustig. Vlak naast ons staat een gezin met kindjes.
Onze oudste kids zoeken elkaar al snel op. Ik verbaas me er altijd over hoe makkelijk dat gaat bij kinderen. Verder zeggen we ’s morgens elkaar netjes goedemorgen en maken we een praatje als we elkaar tegenkomen bij de afwas of het toiletgebouw.
Totdat het Nederlands elftal moet voetballen. Als enige twee Nederlandse gezinnen ontmoeten we elkaar in de bar. De mannen kijken en praten over voetbal, de kindjes spelen en de vrouwen kletsen over van alles en nog wat. Deze avond tijdens het voetbal is er een vriendschap ontstaan die er nog steeds is.
Herinnering voor het leven
Het leuke van het campingleven is, dat je ook de ontmoetingen hebt voor even. Maar die wel voor waardevolle herinneringen zorgen. Een ontmoeting met zomaar een campinggast waar je een praatje mee maakt en waarbij je ontdekt dat je een gezamenlijke hobby hebt.
Zo zat ik samen met mijn zoon van toen 11 te kletsen met een aardig stel. Het ging over ‘koetjes en kalfjes’ zoals zo vaak een willekeurig praatje gaat. Tot mijn zoon vertelde dat hij graag kookt en dit als hobby heeft. De man van het stel begon te glunderen. Hij was ook grote fan van lekker koken. Samen bedachten ze een plan om voor de camping te koken. (Kleine camping, er stonden 4 families.)
Een menu werd bedacht, inkopen gedaan en ze hebben heerlijk 3-gangen Italiaans gekookt op een campingstel in een geïmproviseerde buitenkeuken. Het werd een geweldige avond met een herinnering voor het leven.
Het zijn zomaar voorbeelden waarom ik o.a. van het campingleven hou. Het is natuurlijk echt niet alleen om de ontmoetingen. Ook om het je vrij voelen ergens in de natuur, terwijl je redelijk primitief leeft.
Ik zeg wel eens: “Op vakantie ben je het gelukkigst, terwijl je het minste bezittingen bij je hebt”.
Vreemdgaan…
Degene die deze column vaker leest, zal ondertussen weten dat ik dus een echte kampeergek ben. Kan het zelf dus ook nog nauwelijks geloven dat we het gewoon gedaan hebben… “Dit jaar gaan we vreemd!”
Deze zomer hebben we een huisje gehuurd, niet op een camping! Om de overgang niet heel extreem te maken, zitten we wel in ons geliefde Le Marche en hebben we voor op de terugweg naar Nederland toch nog in Noord Italië (Veneto) een camping geboekt.
Na de zomer zal ik jullie erover vertellen, we gaan ongetwijfeld leuke dingen mee maken.
Voor jullie als lezer; Ik wens jullie een fijne zomer, blijf gezond en maak mooie herinneringen!
