Mythen, sagen en legendes vind je overal ter wereld, zo ook in de streek rond het Comomeer. In deze reeks komen de oude volksverhalen, die van generatie tot generatie daar zijn doorverteld, weer tot leven.
In het Val Lanterna, een zijdal van het Valmalenco, vinden we de diepe en angstaanjagende kloof van de rivier Cormer, een kloof die ongelukkigen aantrok die zich te dicht bij de rand waagden.
Zo vinden we in het boek van Giuseppe Nolli “In Valmalenco” (Solmi, Milano, 1907, pag. 266-271) het verhaal van een mooie jonge vrouw die zich aangetrokken voelde door de woeste stroom van de rivier en nooit meer is teruggevonden. Iedereen was geschokt door deze gebeurtenis, maar niet iedereen vertelde hierover hetzelfde verhaal. Volgens sommigen was het gebeurd toen het meisje een heel gevaarlijk voetpad nam toen ze de geiten volgde. Volgens anderen zou ze zelf de dood hebben gezocht omdat haar liefde voor een herder niet werd beantwoord.
Op de tegenoverliggende helling van de vallei van Scerscen, schenen ook duistere machten te heersen. Men zegt dat de donkere gangen van de verlaten asbestmijnen bevolkt werden door heksen van de ergste soort.
In de buurt van deze gangen, aan de rechterkant van een voetpad naar het dal, ligt een curieus glad rotsblok, dat er uit ziet als een grote zitplaats. Het staat bekend als de “stoelsteen” of ook “stoel van de duivel”. Een legende vertelt dat de duivel zich hier verborg toen hij door de maagd Maria werd achtervolgd nadat ze hem uit de huizen van de christenen had verjaagd. Anderen echter menen dat de naam alleen ontstond omdat de kinderen als spel van de achterkant af over de steen klommen om er daarna op te gaan zitten.
