Jovanotti: van youngster tot mediafenomeen, dat is het verhaal een man die het muzieklandschap in Italië wist te kleuren de laatste drie decennia. Jovanotti is de man die het begrip ‘rap’ in de Italiaanse muziek bracht, maar ook de pacifist, dromer, wereldverbeteraar die de grootste concertzalen in Italië in een mum van tijd doet vollopen, die miljoenen (!) platen aan de man bracht en samenwerkte met de grootste singer-songwriters van onze tijd, de man die zijn muzikale genie naadloos weet aan te passen aan ‘the sign of the times’. Hij is telkens vernieuwer, koploper en durver die door zijn schijnbare bokkensprongen mensen aanspreekt aan alle zijden van het muzikale spectrum. Dus: muziek voor wie de zakdoek klaar houdt, voor de liefhebber van wereldmuziek of voor de hemelbestormer. U kiest maar.
Leven
Geboren in Roma, ‘città eterna’, ‘the city that never sleeps’, de kosmopolitische stad waarin politiek en cultuur elkaar ontmoeten, waar mensen en stromingen van de meest diverse pluimages dringen om de belangstelling van een wereldpubliek , de stad die wemelt van diversiteit, oproer, vernieuwing, respect voor de voorvaderen en het simpele genieten ‘a bocca aperta’, de stad die dit alles in één weet te verenigen moet wel deze troeven doorgegeven hebben aan Lorenzo Constantino Cherubini die er het levenslicht zag op 27 september 1966. Hij bezocht er het liceo Malpighi. Hij werd de grote Jovanotti. Groot is het woord, lang, slungelig, blond, atypisch maar door en door Italiaan. Zijn thuishaven is echter Cortona in Toscanië, de stad die diende als achtergrond voor ‘La vita è bella’ en waar het boek ‘Under the Tuscan sun’ werd gesitueerd.
Best of both worlds dus: een broeierige metropool en een rustig Toscaanse oord doen een mens balanceren tussen droom en daad.
Hoe het begon
Lorenzo koos voor de daad. Als diskjockey kwam hij al gauw aan de bak in één van de beroemdste discotheken van Rome (de ‘Veleno’) en draaide zowel dance als hip-hop, hiermee gelijk de trend volgend van een generatie. De stap naar het zangpodium was snel gemaakt en dus bracht Lorenzo de eerste singel uit onder de naam ‘Joe Vanotti’. De letterzetter van dienst dacht er echter anders over en zo kwam de artiestennaam ‘Jovanotti’ uit de bus. Als Jovanotti werd hij snel opgepikt door Claudio Cecchetto waarmee hij lange tijd samenwerkte. Die lanceerde hem op en op Radio Deejay en op Deejay Television. De naam van zijn eigen programma op TV was simpel: ‘1,2,3 Jovanotti’.
Italofan? Sluit vandaag nog aan!
Al snel pakte hij uit met een stunt en praatte in de Silvesternacht 1987-1988 op Radio Deejay een marathonuitzending van acht uur aan elkaar.
Meteen was het ook tijd voor een eerste singel en die werd (nogal plat): ‘Waar is dat feestje?’ of in het Italiaans ‘E qui la festa? Jovanotti opereerde in die tijd ook onder de nicknames Gino Latino of Jeronimo.
Dat deze muziek ook nu nog wordt gesmaakt kan u zelf vaststellen op dit You Tube filmpje uit 2015.
Een andere meezinger uit die tijd was het Amerikaans gemodelleerde ‘Gimme Five’ (1988). Best funky, daar niet van, maar niet bijster origineel.
Hij presenteerde zich ook met een hommage aan Vasco Rossi op het San Remo festival van 1989. De singel heet eenvoudigweg ‘Vasco’ en werd vijfde. Het album ‘La mia moto’ waarin het werd opgenomen verkocht 600.000 exemplaren!
Lorenzo werd intussen een beginnende twintiger en bracht nog een ‘pretpark singel’ uit ‘Ciao Mamma’, een niet onverdienstelijke meezinger.
Lees in deze serie over Jovanotti ook deel 2 en deel 3.
