Italiaanse regisseurs (4): Ettore Scola

Via onze reeks “Italiaanse Regisseurs“ nemen we jullie graag mee naar cinema in Italië! We stellen jullie voor aan enkele regisseurs die films hebben gerealiseerd die tot de beste behoren uit de filmgeschiedenis.

 

Ettore Scola werd geboren in Trevico op 10 mei 1931. Als zoon van een arts en een Napolitaanse huisvrouw begon hij zijn carrière met het schrijven van verschillende komedies, samen met Age en Scarpelli (Agenore Incrocci en Furio Scarpelli), waaronder “Un americano a Roma” (1954), “Totò nella luna” (1958), “La grande guerra” (1959), “Totò, Fabrizi e i giovani d’oggi” (1960) en “Il Sorpasso” (1962).

Op 34-jarige leeftijd maakte hij zijn regiedebuut met “Se permette parliamo di donne” (1964): met Vittorio Gassman in de hoofdrol.  Samen met Nino Manfredi en Marcello Mastroianni -zou hij een van de favoriete acteurs van Scola worden.

In “Thrilling” (1965) werkt hij samen met Nino Manfredi en in “Riusciranno i nostri eroi a ritrovare l’amico misteriosamente scomparso in Africa?” voor het eerst met Alberto Sordi (1968).

In de glorieuze jaren zeventig van de Italiaanse film maakte Scola “Il commissario Pepe” (1969), “Dramma della gelosia” (1970) en “C’eravamo tanto amati” (1974), een film over de vrienden Gianni Perego (gespeeld door Vittorio Gassman), Antonio (Nino Manfredi) en Nicola Palumbo (Stefano Satta Flores), die allen verliefd zijn op Luciana (Stefania Sandrelli). De film is opgedragen aan Vittorio De Sica en bevat ook Aldo Fabrizi en Giovanna Ralli, evenals andere bekende persoonlijkheden die zichzelf spelen, zoals Marcello Mastroianni, Federico Fellini en Mike Bongiorno.

Scola verwierf ook internationale faam: in 1976 maakte hij ‘Brutti, sporchi e cattivi’, een bitterzoete komedie over de Romeinse buitenwijken, en ‘Una giornata particolare’ (1977, met Sophia Loren en Marcello Mastroianni).

“La terrazza” is een film uit 1980 met bittere kritiek op een groep linkse intellectuelen met Ugo Tognazzi, Vittorio Gassman, Jean-Louis Trintignant en Marcello Mastroianni. Scola heeft het dan over de Franse Revolutie in ‘The New World’ (1982), waarin Mastroianni zich voordoet als Giacomo Casanova.

In 1985 keerde hij terug om lof te oogsten van critici en publiek door Jack Lemmon en Mastroianni te regisseren in ‘Maccheroni’ (1985), en opnieuw met zijn volgende werk ‘The Family’ (1987), een komedie waarmee hij 80 jaar geschiedenis schetst.

Andere films van belang zijn “Splendor” (1988) en “Che ora è?” (1989), allebei met Massimo Troisi.

In 1998 draaide hij “La cena”, met Stefania Sandrelli, Fanny Ardant en Gassman; in 2001 “Concorrenza sleale”, met Diego Abatantuono, Sergio Castellitto en Gerard Depardieu; in 2003 de komedie/documentaire “Gente di Roma” (met Stefania Sandrelli, Arnoldo Foà, Valerio Mastandrea en Sabrina Impacciatore).

In 2013 maakte hij zijn laatste film “Che Strano chiamarsi Federico”, een ode aan regisseur Federico Fellini.

Scola overleed op 84-jarige leeftijd op 19 januari 2016 in Rome, op de hartchirurgieafdeling van de Policlinico, waar hij was opgenomen.

 

author foto: Rob Bogaerts / Anefo (https://commons.wikimedia.org/)

Taste-Italy.be maakt gebruik van cookies. Door onze website te bezoeken verklaar je je hiermee akkoord. Meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'cookies toestaan" om de surfervaring te verbeteren. Als je doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van de cookie-instellingen of je klikt op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten