Pazienza!
Het afgelopen weekend was er eentje om snel te vergeten. Terwijl het in België bijna zomerde was het in Modica, en bij uitbreiding ei zo na in gans Sicilië, al stormweer wat de klok sloeg. Met rukwinden die tegen 130 km per uur over het eiland raasden waren we al blij met de geringe schade die we hadden moeten lijden. Twee dakpannen en een terracotta bloempot aan diggelen, daar waren we goedkoop vanaf gekomen. Erger was het gesteld bij onze buurvrouw Laura. Een gigantische Johannesbroodboom verkoos daar horizontaal te gaan liggen, hierbij een stenen muurtje meesleurend. De carrubo boom blokkeerde nota bene wel onze oprit maar dat zou wel opgelost geraken.
Pazienza liet onze buurvrouw nog vallen, iets wat je in deze contreien echt wel kan gebruiken. Na dit voorval hadden we ons voorgenomen om op de eerste de beste zonnige dag op uitstap te gaan. En zo geschiedde. Brucoli here we come!!!!!!!!
Brucoli
Tussen Syracuse en Catania bevindt zich Brucoli. Het is een piepklein vissersdorpje waar de lokale bevolking met de nodige zuiderse dramatiek en daarbij horende rumore de net aangevoerde vis komt kopen aan de kade. Verser kan je het niet hebben.
Street art
Het eerste wat opvalt wanneer je Brucoli binnenkomt zijn, naast de Etna die je net als de ogen van de Gioconda steevast volgt, de talrijke muurschilderingen die je her en der tegenkomt.
Ze stellen dagelijkse dorpstaferelen voor en lijken de toerist als het ware een warm welkom te heten. De ober van het restaurantje, waar we ’s middags een overheerlijke pepata di cozze verorberden, wist ons te vertellen dat het allemaal om werken ging van de plaatselijke kunstschilder-beeldhouwer Vittorio Ribaudo.
Tijdens het flaneren door de gezellige dorpskern kwamen we achtereenvolgens de chiesa San Nicola en het castello di Brucoli tegen. Spijtig genoeg gesloten door aan de gang zijnde restauratiewerken.
De caletta, volgens ons het mooiste en meest karakteristieke plekje van het dorp, ligt verscholen achter het kasteel. Het kronkelige kanaal, omringd door steile rotswanden, verbindt het schattige haventje met de Ionische zee.
In de rotsen bevinden zich tal van uitgehouwen grotten, getuigen uit het Neolithische tijdperk.
Voor wie het zuidoosten van Sicilië wil verkennen en een authentiek haventje wel ziet zitten neemt best dit kleinood op in zijn de reisroute. Je zal er absoluut geen spijt van hebben.
