Non c’è amore più sincero dell’amore per il cibo e per i nostri consumatori.
Cerchiamo di stupire sempre i nostri consumatori offrendo loro prodotti italiani autentici e genuini. Dedichiamo le nostre giornate a chi vogliamo bene: perché è a tavola che ci si sente davvero a casa. Abbattiamo le distanze geografiche portando la vera Italia nelle case dei nostri consumatori.
Er bestaat geen oprechtere liefde dan de liefde voor het eten en voor onze consumenten. We proberen altijd indruk te maken op onze consumenten door hen pure en authentieke Italiaanse producten aan te bieden. We wijden onze dagen aan diegene die we liefhebben: want aan tafel voel je je echt thuis. We verkleinen de geografische afstand door het echte Italië naar onze consumenten thuis te brengen.
Il n’y a pas d’amour plus sincère que l’amour pour la nourriture et pour nos consommateurs. Nous essayons toujours d’impressionner nos consommateurs en leur offrant des produits italiens authentiques. Nous consacrons nos journées à ceux que nous aimons: parce que c’est à table qu’on se sent vraiment à la maison.
Nous réduisons la distance géographique en faisant entrer la vrai Italie dans les maisons de nos consommateurs.
F. Finiguerra
Delizie di Calabria
De authenticiteit van de mediterraanse smaak
Om heel intense levensstijlen tegen te gaan waar tradities steeds meer betekenis verliezen, lanceerde familie Scalise in 1985 een succesvol voedingspatroon. Delizie di Calabria is niet alleen een bedrijf dat Calabrische specialiteiten exporteert naar Italië en de hele wereld maar ook een uitstekend referentiepunt om de lokale gastronomische traditie over te brengen. Hoogwaardige producten zoals de rode ui van Tropea, de ‘Nduja en de rode pepers vormen alleen enkele van al de delicatessen afkomstig uit een land dat door verschillende volken werd overgestoken en waarvan een gunstig mediterraan klimaat en een vruchtbare grond de belangrijkste elementen zijn. Vanuit zo’n eenvoudigheid verspreidt zich de filosofie van Delizie di Calabria: herzien het concept van een duizendjarige traditie waarvan de producten volgens de oude methoden worden verwerkt. Door een sterke aandacht voor hygiëne en de afwezigheid van kleurstoffen, conserveermiddelen en antioxidanten bieden de producten van Delizie di Calabria aan de consumenten de warmte en de smaak van een land dat rijk is aan geschiedenis en authenticiteit.
L’autenticità del gusto mediterraneo
Per contrastare gli stili di vita troppo intensi dove le tradizioni perdono sempre più significato, la famiglia Scalise ha avviato nel 1985 un modello alimentare di successo. Delizie di Calabria non è solamente un’azienda che esporta specialità calabresi in Italia e nel mondo, ma il punto di riferimento d’eccellenza per divulgare la tradizione gastronomica locale. Prodotti di qualità come la cipolla di Tropea, la ‘Nduja e il peperoncino rappresentano solamente alcune delle prelibatezze di una terra che ha visto il passaggio di popoli diversi. Una terra dove il clima mediterraneo favorevole e un terreno fertile sono fattori determinanti. È da questa semplicità che parte il messaggio di Delizie di Calabria: ridefinire il concetto di una tradizione millenaria i cui prodotti sono lavorati secondo le metodologie di un tempo. Attraverso una forte attenzione per l’igiene e la mancanza di coloranti, conservanti e antiossidanti, i prodotti Delizie di Calabria offrono al consumatore il calore e il sapore di una terra ricca di storia e genuinità.
Caffè Mauro
Koffie heeft altijd een belangrijke betekenis gehad in de maatschappij. Het gelijkstaat aan familie, vriendschap, intimiteit. Er is toch een specialere koffie die uit het hart van Zuid-Italië komt, precies van stad Reggio Calabria. Toen vanwege de oorlog een onvermoeibare Demetrio Mauro zijn reisbureau sloot in de Italiaanse kolonies in Afrika, besloot hij op zijn ondernemersdromen niet te geven. Na zijn terugkeer in Calabrië richtte hij een kleine koffiebranderij op die voorbestemd was voor een ongelooflijk succes. Even ongelooflijk als de smaak van het langzame roosteren van een koffie waarvan de bonen uit Brazilië, Afrika, Midden-Amerika en Azië komen. Ze worden verwerkt volgens strikte kwaliteitsnormen in de vestigingen van Mauro. Toen er nog geen sprake was over brand marketing, had Mauro al beseft dat het heel belangrijk was om efficiënt de bedrijfsfilosofie over te brengen door vormen, kleuren en symbolen op de verpakkingen. Dankzij de kwaliteit en de aroma’s van smakvolle mengsels bevredigt Caffè Mauro zijn klanten sinds 1946. Of beter, zoals Christian De Sica in de beroemde reclame zegt ‘het verwent ze’!’.
Se ami il caffè, Mauro è per te.
Il caffè ha sempre avuto un significato importante nella società. È sinonimo di famiglia, di amicizia, di intimità. C’è però un caffè ancora più speciale che nasce più di mezzo secolo fa nel cuore del Sud Italia, precisamente a Reggio Calabria. Quando un instancabile Demetrio Mauro è costretto, a causa della guerra, a chiudere la tanto sudata agenzia di viaggi che ha avviato nelle colonie italiane in Africa, decide di non darsi per vinto. Al suo ritorno in Calabria, infatti, fonda una piccola torrefazione destinata a diventare un successo incredibile. Incredibile come il gusto di un caffè a tostatura lenta i cui chicchi arrivano da Brasile, Africa, centro America e Asia per essere lavorati secondo severi standard qualitativi. Quando ancora non si parlava di brand marketing, Mauro aveva già compreso le opportunità di trasmettere il messaggio aziendale in maniera diretta ed efficace, attraverso forme, colori e simboli sulle confezioni. Grazie alla qualità e agli aromi di miscele privilegiate, Caffè Mauro soddisfa pienamente i suoi consumatori dal 1946. O meglio, come afferma Christian De Sica nel famoso spot pubblicitario, ‘li vizia!’.
Olijfolie Bruzio DOP
De oorsprong van de olijfolie gaat terug naar het oude Griekenland toen de olijventeelt werd geïntroduceerd in Calabrië en snel veranderd in een van de meest vruchtbare activiteiten in de landbouwsector. Enkele getuigenissen constateren dat de Calabrische olijfolie al in de middeleeuwen de beste olie was in de Middellandse zee. Tussen deze noemen we zeker olijfolie Bruzio, een olie die verkregen wordt door de soort Olea Europaea. De olijvenoogst vindt plaats vanaf het begig van de rijpingsproces tot 31 december of 15 januari afhankelijk van de variëteit. De productie is geconcentreerd in de provincie Cosenza en precies in vier verschillende delen (Fascia Prepollinica, valle Crati, colline Joniche Presilane, Sibaritide) die het eindproduct zowel verschillende geografische aanduidingen geven.
Dankzij zijn delicate aroma is Bruzio olijfolie geschikt voor het kruiden van gekookte groenten, gegrilde vis of salades maar het vormt ook een essentiel ingrediënt voor hoofdschotels van de locale gastronomische traditie. Dankzij zijn goede kwaliteiten was het de eerste Calabrische EVO-olie die de BOB merk heeft gekregen.
Le origini dell’olio risalgono alla Magna Grecia quando la coltivazione delle olive fu introdotta nelle terre calabresi trasformandosi velocemente in una delle attività più fruttuose del settore agricolo. Alcune fonti affermano che l’olio calabrese, nato da un terreno fertile e un clima mite, fosse addirittura il miglior olio del mar Mediterraneo. Tra questi, è opportuno nominare l’olio Bruzio, un olio ottenuto dalla specie Olea Europaea. La raccolta delle olive avviene dall’inizio della maturazione fino al 31 dicembre o fino al 15 gennaio a seconda della varietà. La sua produzione avviene esclusivamente nella provincia di Cosenza e principalmente in quattro zone differenti di essa (fascia Prepollinica, valle Crati, colline Joniche Presilane, Sibaritide) che danno al vino altrettanti differenti menzioni geografiche.
Grazie alla sua delicata aromaticità, l’olio Bruzio DOP è adatto per condire verdure lesse, pesce alla griglia o insalate oltre che rappresentare un ingrediente essenziale per il condimento di primi piatti della tradizione gastronomica locale. Per le sue ottime qualità, è stato il primo olio EVO (olio extravergine di oliva) calabrese ad avere ottenuto il riconoscimento DOP.
Buccularu
In de traditionele Calabrische keuken heeft het varken een zeer belangrijke betekenis beide op symbolische vlak en op rituele vlak: daarom werd het altijd de “bank” van de boeren genoemd.
“Buccularu” is het dialectwoord waarmee de locale bevolking het wangspek van een varken noemt waaraan specerijen worden toegevoegd om de smaak van het vlees te verrijken. Het wordt verkregen uit het vet van het varken (vooral uit de kop en de nek) dat nadat het overvloedig wordt gezouten en in potten bewaard, wordt het twee tot zeven dagen met rust gelaten op basis van de grootte en het gebruik. De buccularu wordt exclusief ambachtelijk geproduceerd tijdens de winter in enkele delen van de provincie Reggio Calabria. Bovendien wordt het als voorgerecht opgediend zoals andere Calabrische vleeswaren.
Nella cucina popolare calabrese, il maiale assume un importantissimo significato, sia sotto il profilo simbolico che sotto quello rituale: per questo motivo è stato sempre definito “la banca” dei contadini.
“Buccularu” è il nome dialettale che le popolazioni locali danno al guanciale del maiale al quale si aggiungono varie spezie per esaltare il sapone delle carni. Esso si ottiene precisamente dalla lavorazione del grasso di maiale proveniente dalla testa e dal collo che, dopo essere stato abbondantemente salato e conservato in vasi di terracotta, entra nella fase della stagionatura che può durare dai due ai sette giorni in base alle dimensioni e all’utilizzo. Il buccularu viene prodotto esclusivamente in maniera artigianale durante l’inverno, specialmente tra dicembre e gennaio, in alcune zone della provincia di Reggio Calabria. Inoltre, come tutti gli insaccati calabresi, anche il buccularu si serve con gli antipasti.
Liquirizia van Rossano
De perfecte mengeling tussen vakmanschap en technologie
Volgens de Encyclopædia Britannica komt het beste zoethout ter wereld uit de stad Rossano in de regio Calabrië. Al in 1500 verkocht familie Amarelli de ondergrondse takken van een plant die in haar landerijen groeide. Tot op vandaag worden al de stadia van de productie van de grondstof naar het eindproduct uitgevoerd in de zogenaamde concio, een gebouw dat teruggaat tot 1700. Hier wordt het sap uit de wortels gehald en vervolgens gekookt en geconcentreerd: van de zwarte, dichte en geurige pasta wordt een lekker zoethout gemaakt dat in verschillende kleuren en vormen kan worden gevonden: snoepjes, stokjes, takken en poeder. Zoethout bevat hoogwaardige digestieve en diuretische kwaliteiten. Het wordt ook gebruikt tegen hoest of om tandvleesontsteking te verlichten. In de keuken kan zoethout worden gebruikt voor de bereiding van desserts, sauzen om te combineren met vlees-en visgerechten of als basis voor een likeur.
Connubio di artigianalità e tecnologia
Secondo l’Enciclopedia Britannica, la storia della migliore liquirizia al mondo nasce a Rossano, in Calabria. Qui, già dal 1500, la famiglia Amarelli era solita vendere i rami sotterranei di una pianta che nasceva nei suoi terreni. Ancora oggi, tutte le fasi della produzione della materia prima nel prodotto finito avvengono nel cosiddetto concio, una struttura risalente addirittura al 1700. Qui viene estratto il succo dalle radici per poi essere cotto e concentrato: è proprio da questa pasta nera, densa e profumata che hanno origine le liquirizie che conosciamo tutti. Possono presentarsi in vari colori e forme, come caramelle, bastoncini, radici e polvere. La liquirizia è risaputa contenere ottime qualità in quanto digestiva e diuretica. È utilizzata per combattere la tossa o per alleviare infiammazioni alle gengive. In cucina invece, può essere impiegata soprattutto per la preparazione di dolci, di salse da abbinare a piatti di carne e pesce o come base per un liquore digestivo.
Vijgen van Cosenza
Het goud van het verleden
In het oude Griekenland werd de vijg als zo’n belangrijk basisvoedsel beschouwd door de arme mensen dat er ook een begrip ontstond om dieven of illegale exporteurs van vijgen te noemen.
De verse vruchten van de vijg kunnen simpel worden verteerd en ze zijn ook een uitstekende energiebron. Ze bevatten zuikers, mineralen zoals kalium, calcium en ijzer maar ook vitaminen A en B. In de zuidelijke landen, waar het grootste deel van de productie van vijgen vindt plaats, worden ze gedroogd omdat de hitte de verse vruchten heel snel kan beschadigen. De gedroogde vijg ziet er heel anders uit en het gehalte van vezels is aanzienlijk groter dan dat van de verse vruchten. In Calabrië, vooraal in de provincie Cosenza, wordt de vijg verwerkt volgens strikte kwaliteitsnormen om altijd het label van beschermde oorsprongbenaming te garanderen.
Nell’antica Grecia, il fico era l’alimento principale della gente povera, tant’è che da lì arriva un termine per definire il ladro o l’esportatore di fichi (sicofante), attività che a quel tempo era severamente punita.
I frutti freschi del fico sono facilmente digeribili e sono un’ottima fonte di energia. Contengono zuccheri facilmente assimilabili, minerali come potassio, calcio e ferro, vitamine A e B. Nei paesi del sud, dove tra l’altro avviene la maggior parte della loro produzione, i fichi vengono spesso fatti essiccare a causa del calore che danneggerebbe in poco tempo il frutto fresco. Il fico essiccato appare come un alimento totalmente diverso e il contenuto di fibre che apporta è sensibilmente maggiore rispetto al fico fresco. In Calabria, in particolare nella provincia di Cosenza, il fico è prodotto secondo severi standard qualitativi, guadagnandosi il marchio di Denominazione di Origine Protetta.
La ‘Nduja
Het plezier van een pittige maar delicate smaak
Spilinga, een klein dorpje in de provincie Vibo Valentia, wordt beschouwd als het land van de ‘Nduja. Elk jaar op 8 augustus komen er veel mensen uit de omringende dorpjes om het feest van deze delicatesse te vieren. Volgens sommige bronnen werd de ‘Nduja door de Fransen ingevoerd in de tijd van Napoleon. Volgens andere was het door de Spanjaarden ingevoerd die rond 1500 Italië domineerden. Niettemin waar we zeker kunnen zijn is dat de ‘Nduja één van de karakteristieke symbolen is van het Calabrisch-mediterraan voedselpakket.
De ‘Nduja is een arm gerecht dat bestaat uit de vette afvalstoffen van sommige delen van het varken zoals de milt, de maag, de darmen en vele andere. De vleespasta wordt gekneed en in worstdarmen geperst voordat het kan worden gerookt. In tegenstelling tot de andere vleeswaren die in Zuid-Italië worden geproduceerd, heeft de ‘Nduja een zachte textuur en een smaak neigend naar pikant. Dankzij de aanwezigheid van rode pepers en hun antiseptische kwaliteiten heeft de ‘Nduja geen conserveermiddelen nodig. In de keuken wordt het in verschillende manieren gebruikt: we raden aan om het op een sneetje geroosterd brood te smeren, te begeleiden met kaas en te gebruiken als basis voor een ragù. Of om een nog origineler vleugje te geven, probeer het maar op pizza!
Il piacere del gusto piccante ma delicato
Spilinga, un piccolo comune in provincia di Vibo Valentia, è considerata la patria della ‘Nduja. Ogni anno, l’8 agosto, molta gente arriva dai paesi circostanti per celebrare la sagra di questa prelibatezza. Secondo alcune testimonianze, la ‘Nduja sarebbe stata introdotta dai francesi durante il periodo napoleonico (andouille). Per altre, invece, dagli spagnoli che dominavano l’Italia meridionale intorno al 1500. Tuttavia, ciò di cui possiamo essere certi è che la ‘Nduja rappresenta uno dei simboli della dieta mediterranea calabrese.
La ‘Nduja è un piatto povero che utilizza gli scarti grassi di alcune parti del maiale come la milza, lo stomaco, l’intestino e molte altre. Successivamente, dopo essere stato insaccato nel budello cielo, può essere affumicato. A differenza di molti insaccati prodotti del Sud Italia, la ‘Nduja presenta una consistenza morbida e un sapore tendente al piccante ma che rimane ‘al punto giusto’. È proprio grazie alla presenza del peperoncino (quello calabrese, ovviamente!) e alle sue qualità antisettiche che la ‘Nduja non necessita di conservanti. In cucina viene utilizzata in vari modi: noi consigliamo di spalmarlo su una fetta di pane abbrustolito, di accompagnarlo a formaggi e frittate e di utilizzarlo come soffritto per la base di un ragù. O ancora, per i più intraprendenti, da provare sicuramente sulla pizza!
Pitta ‘mpigliata
De zoete kant van Calabrië
Iedereen denkt vaak dat de specialiteiten van Calabrië alleen geschikt zijn voor wie van pikant houdt. Dat is niet zo! Heb je ooit gehoord van pitta ‘mpigliata? Het is een soort taartje met een gouden en knapperig deeg dat afkomstig is uit het kleine dorpje San Giovanni in Fiore in de provincie Cosenza. Haar naam komt van het Arabisch pita dat ‘schiacciata’ betekent, oftewel de typische vorm die het aanneemt. We kunnen het ook in verschillende versies vinden: in de vorm van een donut of van een roos maar ook in een langgerekte versie die aan nougat doet denken.
Zoals de meeste Calabrische desserts is pitta ook roomvrij. Volgens de advies van de meeste ervaren grootmoeders zou haar voorbereiding minstens twee dagen eerder moeten starten zodat de aroma’s van de ingrediënten de tijd hebben om op elkaar af te stemmen. Haar vulling bestaat uit honing, rozijnen, gemalen kruidnagels, kaneel, geraaspte sinaasappel en citroenschil en een beetje likeur (gewoon wordt Vermouth gebruikt maar er zijn ook versies met Cognac). In het verleden werd de pitta voor huwelijksfeesten gemaakt maar tegenwoordig kan je het ook met Pasen en met Kerstmis vinden op de Calabrische tafels. Ik wil een stuk meteen! En jou?
Il lato dolce della Calabria
Tutti pensano che le specialità calabresi siano solo per gli amanti del piccante, ma non è così! Avete mai sentito parlare della pitta ‘mpigliata? È un dolce dalla sfoglia dorata e croccante che nasce nel piccolo paesino di San Giovanni in Fiore, in provincia di Cosenza. Il suo nome deriva dall’arabo pita che vuol dire ‘schiacciata’, ovvero la forma tipica che assume. Possiamo trovarlo tuttavia anche in aspetti diversi: a forma di ciambella, a rosetta, o in una versione più allungata che ricorda il torrone.
Come la maggior parte dei dolci calabresi, la pitta è un dolce secco e privo di creme. Secondo i consigli delle nonne più esperte, la sua preparazione dovrebbe iniziare ben due giorni prima in modo da dare il tempo agli aromi dei vari ingredienti di armonizzarsi tra loro. Il suo ripieno è composto da miele, uva sultanina, chiodi di garofano in polvere, cannella, scorze grattugiate di arancia e limone e un po’ di liquore (generalmente Vermouth, ma esiste anche la variante con il Cognac). Nel passato si era soliti preparare la pitta ‘mpigliata per le feste nuziali ma al giorno d’oggi possiamo trovarlo sulle tavole calabresi sia a Pasqua che a Natale. Io voglio subito una fetta! E tu?
