We besloten om de kerstdagen door te brengen aan de Riviera dei Ciclopi, meer bepaald in Aci Castello waar we een appartementje met vista mare mozzafiato hadden gehuurd. Bedoeling was om deze periode vredig te beleven maar de Etna was blijkbaar een andere mening toegedaan, dat zouden we later nog aan den lijve ondervinden.
Aci Trezza
De zon deed haar uiterste best om het ons naar de zin te maken en lukte daar wonderwel in met temperaturen die gestaag boven de 20 gr. uitkwamen. Ideaal weer om de lungomare af te wandelen en volop te genieten van het uitzicht op de faraglioni en het isola Lachea.
Over het ontstaan van de vulkanische rotspartijen circuleren diverse legendes, één ervan beweert dat de cycloop Polyphemos en zoon van de zeegod Poseidon verliefd was op de nimf Galatea. Toen de cycloop echter vernam dat Galatea verliefd was op de herder Aci werd hij groen van jaloezie en sloegen zijn stoppen door. Hij doodde Aci door een enorm rotsblok naar hem te gooien. Het rotsblok dat zo in zee rolde vormde het eiland Lachea terwijl het bloed van de vermorzelde Aci werd omgezet tot een kleine rivier. Bijzonder is dat hierdoor de namen van de dorpen gelegen aan de rivier allen beginnen met Aci.
Later op de dag bezochten we ook nog het museo Casa del Nespolo en de chiesa di San Giovanni Battista.
Aci Castello
De volgende dag werd ingezet met een Siciliaans ontbijt, granita van geroosterde amandelnoten, brioche en cornetti con crema. Daarna ging het richting Aci Castello waar we via een app het 1ste deel van de “itinerario d’autore” van Giovanni Verga volgden. Het is hier dat de schrijver zijn inspiratie vond om het boek “I Malavoglia” te schrijven, een verhaal dat gaat over het leven van een vissersfamilie in Acitrezza. Op het parcours komen we achtereenvolgens uit bij de chiesa madre di San Maura , de chiesa di San Giuseppe en het castello Normanno. Het 2de deel van de route hadden we, zonder het te beseffen, gisteren reeds afgelegd in Aci Trezza.
Aardbeving
De voorbije dagen zijn tot nog toe voorbijgevlogen. Met spijt in het hart zullen we morgen afscheid moeten nemen van deze bijzondere plek, maar eerst nog een nachtje slapen. Die nachtrust wordt ons kennelijk niet gegund want opeens schrikken we wakker en worden we letterlijk van links naar rechts geschud. Er is geen tegenhouden aan, net of je aan het zwalpen bent na een nachtje doorzakken en alle controle kwijt bent. Gelukkig duurt het maar een 20-tal seconden, echter lang genoeg om een diepe indruk op ons na te laten. Het eerste bericht dat we ’s morgens binnenkrijgen op de smartphone is dat er deze nacht een aardbeving heeft plaatsgevonden met magnitude 5,1 en epicentrum op 2km.
De beelden van de getroffen dorpen gelegen op de flanken van de Etna doen ons nogmaals beseffen dat het geluk deze keer aan onze kant stond.
Pupi
Na het ontbijt en de valiezen te hebben gepakt zijn we klaar om de laatste etappe van onze minitrip af te werken. Als eerste punt op de agenda staat een bezoek gepland aan het teatro-museo Opera dei Pupi in Acireale. De eigenaar Turi Grasso is de laatste puparo die zijn poppen volgens de traditie van de Acese school maakt. Ze zijn 120 cm groot, wegen ongeveer 20kg, kunnen de knieën niet buigen en hebben steeds een zwaard ter hand.
Santa Maria La Scala
Als afsluiter van de dag volgt het vissersdorpje Santa Maria La Scala gelegen aan de suggestieve haven Scalo Grande genoemd.
Als we onze auto parkeren en uitstappen zien we het roet afkomstig van de Etna neerdwarrelen en de auto al snel bedekken met een zwart laagje. Wat verder hangt er was buiten, dat komt niet goed denk ik bij mezelf. We maken er een fikse wandeling en wanneer we het dorpje verlaten kijken we nog een laatste maal naar de Etna die zichzelf trouw blijft en lustig verder spuwt.
