Er is al veel inkt gevloeid over het verband tussen klassieke muziek en popmuziek, en de controverses hierover zullen wel blijven bestaan zolang beide kampen zich blijven opsluiten in hun ivoren torens. Nochtans mag er redelijkerwijze aangenomen worden dat er tussen de twee muziekbastions al veel vruchtbare kruisbestuivingen hebben plaatsgevonden. Een perfect voorbeeld van deze geslaagde symbiose vind je in deze uitvoering waar Bach een muzikaal deken legt over en inspiratie was voor één van de meest bekende popnummers uit de jaren 60. De magistrale intro van ‘A wither shade of pale’ (Procol Harum) die tijdens de ‘summer of love’ (1967) werkelijk overal door de boxen schalde overtuigde vriend en vijand.
1967 was gekend als het jaar dat de hippiebeweging hoogtij vierde en de hele muziekscene was doordrongen van psychedelische invloeden. Ook hiervan zijn ampele sporen terug te vinden in het werk van Procol Harum, de vaandeldragers van de progressieve (of symfonische) rock. De tekstschrijver Keith Reed voorzag de prachtig omkaderde muziek van mysterieuze, vaak surrealistische teksten die op zich enkel toegankelijk zijn voor wie zich laat verleiden tot het mysterie van de suggestie en de sfeer.
Een tweede kroon op het werk die Procol Harum onsterfelijk maakte en deel liet uitmaken van het collectieve geheugen is het naar titel misschien minder bekende ‘Homburg’ (naar een uit deze stad afkomstige hoed). Maar het is zeker een nummer dat al bij de eerste noten bekend in de oren klinkt.
De leden van de Milanese band ‘I Camaleonti’ hadden de sfeer en de boodschap, als die er al was, goed tot hen laten doordringen. Ze richten hun pijlen op twee elementen van de vreemde tekst: het gevoel van verlatenheid en de suggestieve passus ‘the town clock in the market square stands waiting fort he hour’. In het Italiaans werd dat laatste: ‘l’orologio della piazza ha battuto la sua ora’ . Deze elementen schraagden de ‘coverversie’ en ‘L’ora dell’amore’ werd een superhit in Italië. Zelfs in deze coronatijden slaat de campanile op het stille plein zijn ‘ora dell’amore’, net als in de ‘summer of love’.