De Goten veroverden Italië in 493. Niet op de Romeinen, maar op Odoaker, die zich al eerder meester had gemaakt van het schiereiland. De eerste oorlogsdaad van de Goten tegen de Romeinen vond echter al plaats in 250, toen Decius op de troon in Rome zat. Een keizer die weinig scrupules kende, maar in wie de krijgshaftigheid van de oude stad herleefde.
De Goten werden aangevoerd door Cniva, die aan het hoofd van 70.000 man de Donau overstak, doordrong naar Servië en Filippopolis belegerde. Decius spoedde zich erheen met een groot leger. De daaropvolgende slag was verschrikkelijk. Volgens Romeinse geschiedschrijvers lieten de Goten 30.000 lijken achter op het slagveld. Maar de Romeinen verloren nog veel meer mannen en moesten hun verlies erkennen.
Filippopolis viel in handen van de barbaren, die de inwoners afslachtten, maar het zo druk hadden met plunderen dat ze vergaten om rekening te houden met de terugkeer van Decius, een man die zich niet graag gewonnen gaf. Op zeker moment zaten de Goten klem en trachtten ze een wapenstilstand af te kopen die een vrije aftocht mogelijk moest maken. Decius, die zijn beste generaal Gallus al in hun rug had opgesteld, weigerde. Deze Gallus echter, zegt geschiedschrijver Zosimus, verraadde de zaak en door zijn desertie was het juist Decius die ingesloten raakte. De keizer sneuvelde, en met hem bijna de hele generale staf. Gallus de verrader volgde hem op en kocht van de Goten de vrede die Decius niet had willen verkopen.
