Over geld en wanhoop, over winnen en traditie.
De zomer nadert en dat betekent in Siena dat niet alleen de buitentemperaturen oplopen. Ook het emotionele kookpunt nadert dan het hoogtepunt. En dan te bedenken dat het allemaal om paarden draait.
Siena en paarden zijn onverbrekelijk met elkaar verbonden. Eigenlijk dankt de Toscaanse stad haar economische, met daaraan verbonden culturele rijkdom, aan de paarden. Gelegen tussen Rome en Florence werd Siena dé plaats waar de paarden verwisseld werden. Al gauw vestigden zich hier handelslui om zaken te drijven. Er moesten officiële instituten komen die regels bewaakten en leges inden. Op de centrale handelsplaats herrees het stadhuis. Dankzij deze strategische ligging is Siena erin geslaagd een belangrijke stad te worden.
Tomeloze geestdrift
Als enige stad ter wereld is het gelukt om het in de 12e eeuw ingevoerde stelsel om gelijktijdig provincie en gemeente te zijn, te handhaven. In die tijd ontstonden, op politiek en economisch gebied, onafhankelijke miniatuurstaatjes. In totaal 17. De zogenaamde contrada’s. Hierin ligt de bakermat voor de Palio. Het grootse schouwspel dat twee maal per jaar plaatsvindt. De Palio heeft alles te maken met een tomeloze geestdrift van de bevolking, die zich als nergens anders ter wereld zo verbonden voelt met het nest waarin men geboren is. Of anders gezegd: de contrada waartoe men behoort.
Lid voor het leven
Ieder belangrijk moment in het leven wordt in Siena omringd door ceremonies gekoppeld aan de contrada waartoe men behoort. Bij de geboorte wordt men gedoopt in het water van de eigen fontein van de contrada. Op een trouwpartij ontbreekt een boeket gedragen door een page van de contrada zeker niet. En bij een begrafenis wordt de kist bedekt met de kleuren van de contrada. Bepalend is het moederlijk nest waarin men geboren wordt. Of zoals een Senese me vertelde: “Enkele dagen per jaar ben ik de vijand van mijn man en gaan we elkaar uit de weg. Als alles weer voorbij is gaat alles weer in harmonie verder”.
Bloed vergieten hoort erbij
Iedere contrada heeft zijn eigen kerk, eigen fontein, eigen symbolen en een eigen motto. Zoals de contrada Capitana dell Onda met blauwe en witte kleuren. Dit als symbool de hemel en de kracht van de zee. Iedere contrada heeft bevriende contrada’s en duidelijke vijanden. Zo strijdt de contrada dell’Aquila met de contrada Civetta en Drago. De contrada van de panter wordt gezien als aartsvijand. Zeker tijdens de Palio schuwt men niet om met elkaar op de vuist te gaan. Soms gaat het er zeer heftig aan toe, bloed vergieten hoort daarbij. Ook hier zijn regels voor opgesteld. De knokpartij wordt 6 minuten getolereerd. De politie grijpt niet in.
Duizenden toeschouwers
Voordat de Palio in de zomer écht plaatsvindt, hebben er in het voorjaar al de nodige bijeenkomsten plaatsgevonden. Vaak is daarbij heel wat geld over en weer geschoven. De ruiter wordt bepaald, er wordt driftig overleg gepleegd met de andere contrada’s en “afspraken” vastgelegd. De paarden worden gekoesterd.
Tijdens de Palio is het marktplein gevuld met duizenden mensen. Inwoners verhuren voor gigantische bedragen hun balkons van de huizen aan het plein. Of ook dit jaar weer duizenden toeschouwers kunnen luisteren naar de indringende klokken die het spektakel inluiden? Misschien wordt het anders, maar de emotie blijft!
