Bij het overlijden van Toto Schillaci

Toto Schillaci op het WK 1990 in eigen land

Op 18 september 2024 overleed Siciliaans topvoetballer Salvatore ‘Toto’ Schillaci op slechts 59-jarige leeftijd.

We herinneren ons Salvatore ‘Toto’ Schillaci vanwege zijn prestaties en doelpunten tijdens het wereldkampioenschap van 1990. Het Italiaanse team eindigde deze competitie op de derde plaats. Schillaci zelf behaalde de titels van topscorer en beste speler van de competitie. Redelijk straffe prestatie, als je bedenkt dat hij zowat de laatst geselecteerde speler was. In hetzelfde jaar werd hij tweede op de Ballon d’Or-ranglijst, achter de Duitser Lothar Matthäus, winnaar van het Italiaanse WK met zijn nationale team.

Hij groeide op in de populaire wijk San Giovanni Apostolo in Palermo. Zijn voetbalcarrière begon bij het jeugdteam van AMAT Palermo. In 1982 werd hij gecontracteerd door Messina, toen een club uit de Serie C2, het derde niveau. Het seizoen van 985-1986 scoorde hij elf doelpunten, en Messina steeg naar de Serie B. In 1988 was zijn coach Franco Scoglio. Dat jaar scoorde hij 13 maal. Scoglio gaf Schillaci niet al te veel tactische richtlijnen mee, en liet hem vooral plezier hebben. Ook de volgende coach,  Zdeněk Zeman, bracht hem veel bij. Schillaci zou voor Messina uiteindelijk 256 wedstrijden spelen en 77 doelpunten scoren. Alleen Renato Ferretti scoorde meer in de geschiedenis van de Giallorossi.

Juve

Schillaci stapte in 1989 over naar Juventus voor 6 miljard lire. Hij veroverde meteen een basisplaats en scoorde 15 doelpunten in 30 kampioenswedstrijden. Zijn bijnaam was al gauw “Totò-Gol”. Dat jaar won de club uit Turijn zowel beker als UEFA-cup. Zijn uitstekende jaar overtuigde Azeglio Vicini ervan hem op te roepen voor het volgende wereldkampioenschap van 1990 dat in Italië zou worden gespeeld.

Daar ontbolsterde onze Siciliaan zich ten volle. Op de wereldkampioenschappen startte Schillaci vanaf de bank als back-up voor Carnevale, die hij verving in de tweede helft van de openingswedstrijd tegen Oostenrijk. Toen de stand op 0-0 bleef steken, slechts 4 minuten in zijn invalbeurt scoorde de Siciliaanse aanvaller het enige en dus beslissende doelpunt met een rake kopbal op voorzet van Vialli. Ook in de volgende match was Schillaci nog bankzitter. Maar daarna maakte hij samen met Roberto Baggio de Italiaanse aanvalslijn uit. Hij scoorde in alle daaropvolgende wedstrijden van de Azzurri. Met name trof hij raak tegen Tsjechoslowakije, Uruguay en Ierland. In de verloren halve finale die eindigde op strafschoppen tegen Argentinië, eveneens. In de ‘kleine’ finale die Italië won van Engeland met 2-1, stond hij eveneens aan het kanon met een rake penalty. Normaal was Baggio de strafschopnemer, maar die gunde de titel van topscorer van het toernooi aan Schillaci en liet hem de elfmeter trappen.  In de halve finale was Schillaci nochtans niet bij de vijf aangeduide strafschopnemers. Misschien was Italië wél in de finale geraakt met hem als strafschopnemer, wie weet?

Post WK

Na het WK 1990 speelde Schillaci nog twee seizoenen bij de Bianconeri, maar met minder succes. Aan het einde van het seizoen 1991-1992 kondigde Juventus de komst van Gianluca Vialli aan. De speelkansen van Schillaci verminderden. In het seizoen 1992-1993 verhuisde hij voor 8,5 miljard lire naar Inter. Zijn debuut bij de Nerazzurri vond plaats in de Inter-Reggiana-wedstrijd (4-2) in de Italiaanse beker, waarin hij zijn eerste doelpunt scoorde in zijn nieuwe shirt.

In april 1994 was de liefde met Inter uit. Schillaci vervolgt zijn carrière in Japan bij Jubilo Iwata, waar hij een lucratief contract kon tekenen.  Schillaci werd zo de eerste Italiaanse voetballer die in het Japanse kampioenschap speelde. Hij kreeg een persoonlijke tolk, een chauffeur en een mooi huis. In 1997 won hij met zijn team de J. League. Maar in datzelfde seizoen liep hij ook een ernstige blessure op die zou leiden tot het einde van zijn actieve carrière in 1999.

Hij was twee keer getrouwd, eerst van 1987 tot 1995 met Rita Bonaccorso en vervolgens vanaf 2012 met het model Barbara Lombardo. Hij heeft drie kinderen, Mattia, Nicole en Jessica. In 2022 moest hij een operatie en chemotherapie ondergaan vanwege darmkanker. Hij herviel en werd op 7 september 2024 in het ziekenhuis opgenomen op de afdeling pneumologie van het burgerziekenhuis van Palermo. Daar ging zijn toestand er verder op achteruit. Hij overleed op 18 september 2024, 59 jaar oud.

Over Steven Van Raemdonck 241 Artikelen
Steven Van Raemdonck is één van de oprichters van Taste Italy vzw, en neemt de voorzittersfunctie van de vereniging waar.