Italië is al sinds enkele jaren het grootste wijnproducerende land ter wereld. Niet alleen dat, Italië heeft ook het grootste aantal autochtone druivensoorten ter wereld. Naar schatting zouden er meer dan 2000 soorten druiven zijn. In deze reeks bekijken we de bekendste autochtone druivenrassen van Italië.
Freisa is een zwarte druivensoort die oorspronkelijk uit de Piemonte wijnstreek komt. Er worden rode wijnen van gemaakt in verschillende stijlen, van zoet en niet-mousserend tot droog en mousserend (zowel frizzante als spumante).
Er zijn twee soorten Freisa bekend: de klein-besdragende “Freisa piccolo” en de groot-besdragende “Freisa grossa”. De precieze relatie tussen de twee blijft onduidelijk, maar veel wijnmakers maken onderscheid tussen de twee.
Freisa stoot veel mensen af met zijn soms te zware tannines en bittere afdronk, evenals de restsuiker die vaak wordt gebruikt om deze effecten tegen te gaan. Anderen vinden het een verfrissende en uitdagende variëteit. Deze ongelijke kwaliteiten zijn vooral aanwezig in Freisa Piccolo, vanwege de lagere verhouding sap/schil/stengel/pit van de druiven.
De liefhebbers van zowel de zoete, naar aardbeien geurende Brachetto als de tanninerijke, nukkige Nebbiolo vormen waarschijnlijk de steunpilaar van de Freisa fans, en kunnen zich met recht echte Piemontese wijnliefhebbers noemen.
Hoewel minder gangbaar dan andere Piemontese variëteiten zoals de rode Barbera of de witte Moscato Bianco, was de Freisa aan het eind van de 19e eeuw zeer populair, toen het de meest aangeplante variëteit in de provincie Turijn was. Zijn resistentie tegen ziekten en meeldauw maakte hem destijds populair, vooral na de druifluis.
Freisa wordt op grote schaal geteeld in de Monferrato en heeft twee eigen DOC’s, in de vorm van Freisa d’Asti (waarin het 100% van de wijn uitmaakt) en Freisa di Chieri (90-95%). Het wordt ook gebruikt als een minderheidscomponent in Gabiano (5-10 procent).
