De uitbraak en de verspreiding van het coronavirus legt je vrijheid en communicatiewegen andere regels op. Laboratoria zoeken dag en nacht een geschikt vaccin, regeringen voeren draconische maatregelen in. Ouders, grootouders, kinderen, alleenstaanden, ze worden in groepen verdeeld en ze krijgen andere leefregels toegemeten. En intussen blijft het in je geest verder malen: hoe was het vroeger, hoe moet het verder nu?
En tussen dit alles in, deze zin: ‘Er bestaat geen medicijn tegen oud en eenzaam zijn’, een gedachte uit het schitterende nummer ‘Cirkels’, gezongen door Herman van Veen. Het is een bewerking van het nummer ‘Les moulins de mon coeur’. Michele Legrand bezingt daarin hoe alle cyclische dingen associaties oproepen die radertjes in je geest aan het werk zetten, gedreven door de motor van de herinneringen en vaak ook door de lokroep van het hart. Cirkels, als de buitenste ring van het coronavirus, waaraan dit overigens zijn naam dankt.
Het nummer van Michel Legrand is tijdloos, universeel. Hij won er de Academy Award voor van beste song. Het werd gecomponeerd als filmmuziek voor ‘The Thomas Crown Affair’. Er zijn talloze versies van gemaakt in diverse talen. De Engels versie is gekend als ‘The windmills of your mind’. Enkele namen van uitvoerders: Dusty Springfield, José Feliciano, Frida Boccara, Sting, Charlene Spiteri (van Texas), Dianna Reeves, Alison Moyet, (van Yazoo), Barbara Streisand, Patricia Kaas … Het is dus moeilijk kiezen, maar probeer er zelf maar één uit. Wij kozen voor Frida Boccara, die Frankrijk vertegenwoordigde op het Eurovisie-songfestival (en won!) en die van Italiaans-Joodse origine is.
Dit brengt ons bij de echte Italiaanse versie, die van de Milanees Enzo Janacci, één van de belangrijkste figuren uit de na-oorlogse muziekscene. Eerlijk gezegd, de tekst is van zijn zoon Paolo, die veel elementen overneemt uit het oorspronkelijke lied, maar vooral het malen van de geest dat reminiscencies oproept aan het prachtige gedicht van Cesare Pavese ‘verrà la morte e avrà i tuoi occhi’ en zo is en blijft het een prachtversie van een tormentone die door je hoofd maalt en maalt.
Veel versies, veel keuzes, veel gezichtspunten, een cirkel blijft een cirkel…