Italië is al sinds enkele jaren het grootste wijnproducerende land ter wereld. Niet alleen dat, Italië heeft ook het grootste aantal autochtone druivensoorten ter wereld. Naar schatting zouden er meer dan 2000 soorten druiven zijn. In deze reeks bekijken we de bekendste autochtone druivenrassen van Italië.

 

Aglianico is een rode wijndruif afkomstig uit Zuid-Italië. Het staat bekend om zijn volle rode wijnen met muskusachtige bessenaroma’s, stevige tannines en een goed bewaarpotentieel. Zelfs in een warm klimaat is de Aglianico in staat om een hoge zuurgraad te behouden, waardoor het een bijzonder nuttige wijnstok is in het Middellandse Zeegebied.

Ondanks zijn relatief hoge zuurgraad is het een laat rijpende en krachtige druif, die de neiging heeft veel vruchten te produceren als hij niet wordt afgeremd door wijnbouwpraktijken.

De structuur en de rijkdom van Aglianico maken het een populaire druif voor assemblage in Zuid-Italië. In Campania wordt hij vaak gemengd met cabernet sauvignon en merlot voor de productie van sommige IGT-wijnen.

De druif bereikt zijn top in de Taurasi DOCG, gemaakt ten oosten van Napels en in de iets noordelijker gelegen Aglianico del Taburno, eveneens een DOCG.

Ten zuidoosten van Taurasi, in Basilicata, wordt de enige DOC-wijn in de regio, Aglianico del Vulture, geproduceerd van Aglianico-druiven die groeien op de vulkanische hellingen van de Monte Vulture.

In hun jeugd hebben Aglianico wijnen de neiging zeer tanninerijk en geconcentreerd te zijn, vooral als ongunstige weersomstandigheden de producenten dwingen hun oogst te oogsten voordat deze volledig rijp is. Een paar jaar rijping heeft een gunstige invloed op de wijn en helpt de tannines te verzachten en het fruitprofiel naar voren te laten komen.

Aglianico wijnstokken prefereren warme, droge omstandigheden. Aglianico wijnen zijn typisch granaatrood en verkleuren naar terracotta tinten na voldoende tijd op fles. Ze hebben een aroma van chocolade en pruimen.

Een tijd lang werd gedacht dat de Aglianico van Griekse oorsprong was – de naam is een afleiding van het woord “Helleens” – maar recente DNA-studies, evenals etymologisch en historisch onderzoek, suggereren dat dit niet het geval is en dat de druif in feite afkomstig is uit Zuid-Italië.