Borghetto (Valeggio sul Mincio), parel aan de Mincio

Borghetto is een piepklein gehucht in Valeggio sul Mincio in de regio Veneto, provincia di Verona vlakbij de grens met de regio Lombardia.

Het is zeer terecht opgenomen in de lijst met borghi più belli d’Italia. Gelegen op een tiental kilometer afstand van Peschiera del Garda zodat het graag bezocht wordt door toeristen die aan het Gardameer verblijven.

De naam Borghetto is afkomstig uit het Longobardisch en betekent “versterkte nederzetting”. Borghetto ontstond op een doorwaadbare plek waar al sinds de oudheid de rivier Mincio werd overgestoken. In de middeleeuwen lag er een houten brug waar tol werd geheven voor de abdij San Zeno.

Uit de middeleeuwen dateren ook het Castello Scaligero dat hoog boven Borghetto uittorent, de Ponte Visconteo en de Serraglio. Borghetto werd in die periode omgebouwd tot een versterkt dorp met twee stadspoorten, muren en grachten.

Aan het kasteel is een legende verbonden. In de grote ronde toren is het zwaard verborgen van een vermoorde ridder die bij storm en volle maan op zoek gaat naar zijn wapen. Omdat het zwaard nog nooit is gevonden, keert de ridder telkens weer terug.

Vanaf 1405 maakte Borghetto deel uit van de republiek Venetië. In 1796 vond hier een veldslag plaats waarbij Napoleon de Oostenrijkers versloeg.

In de 19e eeuw raakte Borghetto betrokken bij de oorlogen ten tijden van de Risorgimento: in 1848 vindt een slag plaats tussen de Piemontese – en Oostenrijkse troepen die zich terugtrokken door de houten brug te vernielen. Na de strijd werd Borghetto toegewezen aan het Koninkrijk Italië terwijl Valeggio sul Mincio in het Koninkrijk Lombardo-Veneto bleef.

Vanaf de jaren 1990 heeft men het dorp grondig gerestaureerd. Centraal vind je de eenvoudige kerk gewijd aan S. Marco Evangelista met een campanile die een klok bevat uit 1381, een van de oudste in de regio.

Borghetto is sinds eeuwen bekend om zijn watermolens. Enkele daarvan zijn gerestaureerd en terug in werking gesteld en vormen zo een van de blikvangers in het centrum.

Elke derde dinsdag van juni organiseert men op de Ponte Visconteo het Festa del Nodo d’Amore. Op het menu staan de typische tortellini die men aan meer dan 4000 genodigden serveert. Hiermee staat Valeggio in het Guinness Book of Records.

Deze imposante dijkbrug dateert uit de 14de eeuw, is 650m lang en de inwoners noemen ze daarom Ponte Lungo. Ze werd gebouwd in opdracht van de hertog van Milaan die zo de grenzen van zijn hertogdom verstevigde. Ze was ooit verbonden via hoge muren met het kasteel. Brug en kasteel maakten samen deel uit van de Serraglio, een versterkte lijn van 16 km lengte bestaande uit muren, grachten, kastelen en poorten.

Begin 20ste eeuw voegde men een ijzeren constructie toe om zwaarder verkeer toe te laten. Daardoor is de brug jammer genoeg beschadigd geraakt en sommige muren zijn vandaag in slechte staat. Het WMF (World Monuments Fund) heeft de brug daarom op de lijst met 100 bedreigde wereldmonumenten geplaatst.

Voor wie met de fiets de streek wil verkennen is de pista ciclabile del Mincio een echte aanrader. Dit fietspad van 43 km lengte verbindt Mantova met Peschiera (Gardameer) langsheen de oever van de Mincio. Sommige stroken lopen kilometers lang over een oude nu verdwenen spoorlijn zodat je in volle rust kunt genieten van een autoloze fietstocht. Borghetto bevindt zich op ongeveer ¾ van de route vanuit Mantova berekent.

Behalve een mooie wandeling doorheen het centrum betekent Borghetto ook lekker eten. Zowat het hele centrum bestaat vandaag uit restaurants en cafés. Allemaal serveren ze de bekende tortellini maar ook vis – en vleesgerechten staan op het menu. De meest pittoreske plekjes bevinden zich in de buurt van de brug maar in het hoogseizoen is het er koppen lopen. Wie graag wat rustiger eet kan ik Ristorante Gatto Moro aanbevelen met een ruim terras en een uitstekende keuken, aan de rand van het centrum.