Het Comomeer is niet enkel bekend omwille van zijn pracht. Benito Mussolini heeft hier ook geschiedenis geschreven.
De Italiaanse Partizanen namen Mussolini een eerste maal gevangen in 1943. Met hulp van het Duitse leger ontsnapte Mussolini echter en grijpt hij terug de macht over Italië. In april 1945 winnen de partizanen opnieuw terrein, en Mussolini’s macht vermindert. De Duitsers geven de strijd op en capituleren aan de geallieerden.
Mussolini probeert in een laatste poging om het tij te keren, en probeert een guerrillaoorlog op te starten met een slordige 3000 zwarthemden; er dagen er slechts 13 op. Zijn liedje is definitief uitgezongen. Mussolini vertrekt naar Milaan om te onderhandelen met de partizanen, maar zonder resultaat.
Op 27 april 1945 reist een colonne van Duitse SS officieren naar Oostenrijk; onder hen Mussolini, vermomd met Duitse helm en uniform; Hij wil naar Zwitserland vluchten, samen met zijn maîtresse Clara Petacci.
In Dongo, een stadje in het noordelijke gedeelte van het Comomeer, houden de Partizanen de colonne tegen. Één van de Partizanen – Urbano Lazzaro – herkent Mussolini die zich voordoet als een dronken soldaat en arresteert hem onmiddellijk samen met enkele volgelingen.
Een dag later, op 28 april 1945 brengt Partizaanleider Walter Audisio zowel Mussolini als z’n maîtresse Clara Petacci naar Villa Belmonte, via 24 Maggio in Giulino di Mezzegra (ook aan het Comomeer). Audisio liegt hen voor door hen te vertellen een vluchtplan klaar te hebben om hen alsnog een veilige aftocht te bieden. De Partizanen willen Mussolini immers snel voor het gerecht brengen.
Maar Audisio heeft andere plannen… hij schiet zowel Mussolini als Clara Petacci dood. Ze sterven om 16u10 aan de ingang van Villa Belmonte…
Daarna heeft men de lijken naar Milaan gevoerd. Op de Piazzale Loreto werden de lijken van Mussolini en Petacci, samen met die van drie lotgenoten, aan de voeten opgehangen aan een portaalbalk van een benzinestation, waar ze werden bespot en aangevallen door de menigte. Het nieuws van de gewelddadige en onwaardige dood van Mussolini bereikte Berlijn en Hitler, en het is mogelijk dat dit Hitler deed besluiten zelfmoord te plegen ter voorkoming van een soortgelijk lot.
Later heeft men Mussolini in Milaan begraven. In april 1946 werd zijn lichaam gestolen, mogelijk om losgeld te eisen, maar toen dat niets opleverde leverde men het een maand later in bij een klooster in Milaan. Daar zorgde men voor een waardige maar stilgehouden begrafenis onder een altaar in een ander klooster bij Legnano. In 1957 heeft de familie uiteindelijk Mussolini herbegraven in het familiegraf in de buurt van zijn geboortedorp Predappio.