Wanneer je tussen half mei en begin juli in de provincie van Perugia, op de grens tussen Umbrië en Marche, een adembenemend landschap ziet met een kleurenmozaïek die varieert van rood naar oranje, okergeel, blauw en paars, ben je in het Nationaal Park van de Monti Sibillini.
La Fiorita
Deze explosie van kleuren en geuren, uniek in de wereld, op de Pian Grande, een uitgestrekt plateau omringd door bergen, is “La Fiorita”. Het is één van de mooiste verrassende natuurspektakels van Europa, dat ook National Geographic heeft betoverd.
Wanneer je de Fiorita voor het eerst nadert vanuit Norcia, word je, na een weg van moeilijke haarspeldbochten, beloond met een verbluffend panorama van het plateau Pian Grande met het Umbrische dorpje Castelluccio di Norcia op de achtergrond.
Hier worden jaarlijks op meer dan 2000 hectares de bekende kleine en smakelijke BGA linzen gezaaid. In de zomer bloeien ze met witte en paars gespikkeld kronen tussen de korenbloemen, klaprozen, boterbloemen en duizend andere wilde bloemen.
De Fiorita laat de natuur haar gang gaan met een teelt zonder chemicaliën en een uiterst laag milieu-impact, waarbij de kenmerken van iedere wilde bloem duidt op een rijpingsfase van de linzen. Zo weten de boeren meteen wat de beste oogsttijd is, want zeggen ze “We kijken gewoon uit het raam en de kleuren vertellen ons wat we moeten doen.”
Castelluccio di Norcia is dan ook meer dan een middeleeuws dorpje in een mooi landschap. Mens en natuur creëren er samen een immens spontaan schilderij in een galerij van impressionisten, waar de linzen protagonist zijn.
Linzen
De “Lénta” zoals ze door de inwoners van Castelluccio worden genoemd werden al in neolithische graven uit 3000 voor Chr. ontdekt. De biologische teelt, de onmiskenbare smaak en het kleine formaat van deze peulvruchten maken ze tot vandaag tot een zeer gewild product.
Wil je er bij zijn, kom dan eind juli begin augustus voor de “carpitura” en volg de verplichte rituelen wanneer men de verse linzen oogst. Misschien merk je nog een klein kruis van olijftakken op de velden voor de zegening van de grond of hoor je hier en daar een gebed aan de H. Benedictus en Scholastica, de heilige tweeling van het nabije Norcia.
Zo kom je in de juiste sfeer om de kleine afgeplatte zaadjes met een fijne schil en een kleur die varieert van groen naar bruin naar waarde te appreciëren. Neem je ze mee naar huis, dan bewaar je ze best in een glazen pot of in het klassieke juten zakje op een koele en droge plaats.
Eer de traditie want in Italië zijn de linzen symbool van welvaart en geld en bewaar een bord linzen voor oudejaarsavond om het nieuwe jaar met voorspoed in te zetten.
Castelluccio
In het dorpje zelf ben je snel uitgewandeld. Weinig weet men over de oorsprong, afgezien van enkele terracotta fragmenten en bronzen munten met het portret van keizer Claudius II uit de Romeinse tijd.
De geschiedenis van het dorpje is sterk verbonden met de schapenherders en de smalle straatjes die stijgen en dalen, met de huizen met hun kleine ramen die tegen elkaar aanleunen en jaloers de anekdoten van het dorpje bewaren. Op de muren zie je grote witte verfgeschriften. Mysterieus en onbegrijpelijk voor wie het dialect van Castelluccio niet kent. Het belangrijkste historisch en artistiek monument is de kerk van Santa Maria Assunta uit de 15de eeuw met een mooi houten beeld van de Madonna van een plaatselijke meesterbeeldhouwer.
Park van de Monti Sibillini
Naast de magische Fiorita is de grote attractie van deze regio het Parco Nazionale dei Monti Sibillini, internationaal erkend als het thuisland van buitensporten. Wandelroutes met zachte bochten voor prachtige wandelingen of ruige rotswanden voor technische beklimmingen, iedereen kan in het Sibillini gebergte genieten van de natuur, begeleid door gidsen die je plaatsen doen ontdekken die alleen moeilijk te bereiken zijn.
Het aantal activiteiten outdoor is ongelooflijk: trekking, traditioneel of met muilezels, wandelingen met birdwatching, maar ook deltavliegen, mountainbike, oriëntatieloop, rotsklimmen, survival of skiën en sneeuwschoenwandelen in de wintermaanden, dit alles met de aanwezigheid van professionele wandel-, ruiter-, alpine- en berggidsen, vlieg- en survival instructeurs.
Meer van Pilatus
Als je de Monti Sibillini echt wil verkennen, mag ook het Meer van Pilatus niet ontbreken.
Volgens de legende had men Pilatus, schuldig aan de kruisiging van Christus, na zijn terdoodveroordeling op een wagen geplaatst; Die werd getrokken door twee buffels, die razendsnel uit Rome kwamen aangestoven. Toen ze de Monti Sibillini bereikten stortten ze zich in het meer met het lichaam van Pilatus.
Als je denkt dat het maar een oude legende is, weet dan dat opnieuw in de 14de eeuw een hoge prelaat vertelt dat er in de bergen rond Norcia een betoverd meer is, bevolkt door demonen waar de necromancers hun zwarte magie beoefenen, het Meer van Pilatus dus.
Populaire overtuigingen? Meer gastronomisch noemt men de boerenslagers van varkensvlees van Norcia “norcini”. Maar hetzelfde woord staat volgens respectabele woordenboeken ook synoniem voor necromancer, en ook Goethe in Faust bleef niet onverschillig aan de “necromancer van Norcia”. Wat niet wegneemt dat de charcuterie van Norcia en de traditionele Umbrische vleeswaren alom erkende delicatessen zijn, goed te combineren met de linzen van Castelluccio di Norcia BGA.
Le degusterie
Voor een nieuwe, snelle en leuke manier om de lokale producten te eten, ga je naar de Degusterie, de Proeverijen van Castelluccio di Norcia.
Hier eet je niet zomaar een maaltijd, je proeft en geniet van elke nuance van dit buitengewoon erfgoed van smaken en rituelen. Laat je rustig verwennen door de Umbrische schotels met vleeswaren en kazen BGA, door een huisbereide linzensoep of een dessert van verse ricotta rechtstreeks bezorgd door de lokale schapenherders.
Laat je op deze reis naar de oorsprong van de smaken vergezellen door het ambachtelijk bier Nursia van de Benedictijnse brouwer-monniken van Norcia. Het klooster van San Benedetto di Norcia heeft een geschiedenis van duizend jaar en de oude basiliek dateert uit de 1ste eeuw na Chr. maar het is in 1998 dat de oude structuren werden hersteld om een nieuwe gemeenschap van benedictijnse monniken te huisvesten. Sindsdien werd de regel “Ora et labora” en de toewijding aan het religieuze leven verrijkt met de productie van het bier van de monniken, “Nursia”.
Een mooi plekje met uitzicht op de Pian Grande is de BottegAlberoBello. Het is een “degusteria” waar je je thuisvoelt om gezellig met vrienden de producten van de Umbrische keuken te proeven.